Het is alweer drie jaar geleden dat we nog iets van Dafni (Amirsakis) hoorden, een uitstekende zangeres uit Los Angeles van Griekse origine. Met haar vierde langspeler "Sweet Time" zal ze het moeilijk hebben om de indruk die ze op ons maakte met haar voorlaatste release "Charlie's Lonely Sunday" te overtreffen. Deze cd, die net als de vorige overigens, helemaal niet in mijn interessesfeer ligt, pakte me toch weer onmiddellijk in. Haar muziek deed me, zoals ik toen ook schreef, wat denken aan de muziek van Nora Jones en Madeleine Peyroux. Met de jazzy piano als hoofdinstrument en haar heldere stem trekt ze alle aandacht naar haar indringende teksten toe. Alle nummers zijn van eigen hand en de productie was in handen van Dan Janisch.

"Floating" is zo 'n nummer waar zeker die vergelijking met beide dames niet misplaatst is. Iets minder uptempo dan zijn voorganger, maar daardoor nog meer sfeervol, en een van die platen die je bij elke beluistering meer gaat waarderen. Jazz , country, wat pop....het zit allemaal mooi verpakt in die prachtstem van haar, waarvan de helderheid haar grootste troef is. Een stem die ze laat omkaderen door prachtige, sobere begeleiding van haar band die bestaat uit  Mark San Filippo, Geoff Rakness, and Peter Kavanaugh, een prima gitarist, die de kunst verstaat geen enkele noot teveel te spelen, een gave die slechts weinigen bezitten. Tony Gilkyson is als extra gastgitarist te horen op een drietal nummers.

De vintage jazzy sfeer met ouderwets trompetje in "Save Me" is prachtig, en als vlak daarna "Oh How I Wish" inzet krijg je een relaxte sfeer waarbij me dadelijk een song als Leonard Cohen's "Dance Me To The End Of Love" voor de geest komt. Alleen is 't hier het nachtegalenstemmetje van Dafni dat voor de leadvocals zorgt terwijl een hese mannestem de backings verzorgt.
Het is haar gelukt, zo mogelijk is "Sweet Time" nog sterker dan "Charlie's Lonely Sunday"

Het is dus weer eens te meer bewezen, soberheid siert... met enkel een sterke stem, een stel goed geschreven songs en wat gepaste muzikanten heb je meer dan voldoende om een pracht van een plaat te maken. Dit is er nog eens zo eentje!

(RON)
Dafni succeeded in something that  was very difficult: "Sweet Time" ended up as an even stronger release than the previous "Charlie's Lonely Sunday". So, once again it is proven:..  just a strong, pure voice, a bunch of well written songs and some skilled musicians to back you up...nothing more is needed to make a killer record like this one.
- www.rootstime.be