LEONARD COHEN - SONGS FROM THE ROAD | ||||||||
![]() |
Deze week verschijnt het album "Songs From The Road" van de joods-Canadese troubadour Leonard Cohen. Deze opvolger van "Live In London" - waar we destijds in deze rubriek ook ruim aandacht aan hebben gegeven - is een compilatie van de hoogtepunten die tijdens zijn meest recente tour zijn opgenomen. "Songs From The Road" bevat naast de 12 livetracks ook een 20-minuten durend interview met alle afzonderlijke bandleden, afgenomen door Lorca Cohen, de dochter van Leonard. Ook zijn er liner notes geschreven door Leon Wieseltier van The New Republic en producer Ed Sanders, welke elke track van commentaar voorzien. Cohen is ongetwijfeld één van de belangrijkste en invloedrijkste songwriters van de laatste decennia. Van oorsprong eigenlijk dichter, richtte hij zich in de late jaren '60 op zijn muzikale carrière. De albums "Songs Of Leonard Cohen" en "Songs Of Love And Hate" leverden hem meteen een cultstatus in het folk pop circuit op. Later uitgebracht werk als "I'm Your Man" (1990), "The Future" (1992), "Ten New Songs" (2001) en "Dear Heather" (2004) herbevestigen zijn status en worden alom als klassiekers beschouwd. Nummers als "Suzanne", "Hallelujah" en "So long Marianne" behoren niet enkel tot het collectieve geheugen van elke muziekliefhebber, ook muzikale grootheden liggen deze nummers na aan het hart. Getuige daarvan zijn de naar schatting 1300 covers die van zijn werk gemaakt zijn, waarvan Jeff Buckley's vertolking van "Hallelujah" en Judy Collins' "Suzanne" enkele van de bekendste zijn. Ook REM, Sting, Martha & Rufus Wainwright, Anthony en Nick Cave zijn grote liefhebbers van Cohen's oeuvre. In 2008 keerde de inmiddels 74-jarige Cohen terug in de schijnwerpers met zijn eerste tournee in 15 jaar tijd, nadat een voormalige manager hem op een slinkse manier zo'n 5 miljoen pecunia's afhandig had gemaakt. Je denkt dan natuurlijk meteen die knakker doet het allemaal alleen maar voor het geld. Echter de shows die Cohen, ook in ons land - Minnewaterpark in Brugge, twee keer in Vorst Nationaal en de drie concerten deze zomer in Gent - gaf, voelden niet aan als een zakkenvultrucje. Deze concerten waren ook allemaal in minder dan geen tijd uitverkocht. Cohen deed oprecht zijn best en de optredens werden zelfs omschreven als fenomenaal. Uiteraard komen alle publieksfavorieten voorbij, maar ook voor een aantal wat minder bekende tracks is plaats. In alle gevallen zorgen de uitstekende muzikanten waarmee Cohen zich tijdens deze tour heeft weten te omringen voor een even smaakvolle als solide basis. Een basis waarop de donkere en uit duizenden herkenbare zang van Cohen uitstekend tot zijn recht komt. Van "Suzanne" uit zijn debuut, "Bird On The Wire" en "The Partisan" uit de jaren ’60 tot "That Don’t Make It Junk" uit 2001 en - natuurlijk - "Hallelujah", alle klassiekers uit zijn imposante 40-jarige oeuvre, worden met zoveel gevoel uitgevoerd, dat zelfs de koelste kikker hier nog een warm gevoel van krijgt. Het is niet de kwaliteit van Cohen’s stem die het hem doet, het is meer dat timbre, die half reciterende zangstijl, dat beeld van die oude man die nog door de knieën zinkt om de schoonheid en waarheid te bezingen, die ontroert. Cohen zong alle songs die de mensen wilden horen, zijn band zocht naar geen enkel effect en ambieerde enkel pure emotie. Leonard Cohen is één van de weinige artiesten waarvan ik alles blind aanschaf, ook al is het nog zo overbodig. Althans, dat lijkt zo - want hoewel er wel nummers overeenkomen met "Live In London" uit 2009 zijn dit stuk voor stuk unieke en nooit eerder uitgebrachte opnamen waarvan de songs "Avalanche" en "Waiting For The Miracle" me het meest grijpen, ja hoor "Songs From The Road" vind ik misschien wel zijn mooiste live-album. Wie de triomfantelijke optredens van de levende legende Cohen om onbegrijpelijke redenen heeft gemist, kan zijn blunder alsnog rechtzetten, door deze registratie van de verschillende stadia die Cohen als artiest heeft doorlopen snel aan te schaffen.
Tracklist:
|
|||||||
|
||||||||