|
||||||||
“ Fiery modern-day Chicago Blues… “ Dave Weld (°1952) is geboren in Chicago en was als kind al beïnvloed door de blues muziek, die hij draaide op een oude Victrola draaifonograaf. Op de middelbare school ruilde hij zijn Stones, Clapton en Mayall platen voor Howlin' Wolf, Lightnin Hopkins en BB King. Na zijn middelbare trok Weld naar New Mexico en studeerde hij er gitaar bij Kurt Black, een jazz muzikant die met Benny Carter, Grant Green en artiesten in de New York jazz scene samen werkte. In Nevada ontmoette Weld Gatemouth Brown. Het lukte Dave Weld in Zuid Chicago (waar er meer zwarte muzikanten speelden) te mogen optreden met blues gitarist Brewer Phillips van Hound Dog Taylor's band. In Club 1815 van eigenaar / muzikant (saxofonist) Eddie Shaw speelde Holwin’ Wolf’s band the Wolf Pack. Weld speelde er in de band en is te horen op "Chico Chism's West Side Blues Party" (1978) feat. Eddie Shaw, Hubert Sumlin, Jewtown Burke, Billy Branch, Detroit Junior, Shorty Gilbert, Boston Balckie, Hiwayman & Dave Weld (ritme gitaar). In die periode werd Weld begeleid en opgevangen door zijn mentor JB Hutto (1926-1983), een Grammy winnaar en Blues Hall of Fame slide man uit Georgia. Hij verbleef bij Hutto gedurende drie jaren en werd dan voorgesteld aan zijn neven Little Ed en zijn half broer James “Pookie” Young. Zij startten in 1975 met de band "Lil’ Ed & the Blues Imperials" en brengen hun debuut album "Roughrockin' in Chicago" (1986) uit bij ‘Parsifal Records’ in België. In 1988 richt Dave Weld de Dave Weld & the Imperial Flames op. Little Ed speelde twee maal, gedurende twee jaren, in de band van Weld en in die periode, brachten ze "Keep on Walkin'" (1996) uit. Speelde Lilttle Ed niet in de band van Weld, dan verving de saxofonist Abb Locke hem. De overige bandleden zijn zangeres Monica Myhre (Monica Garcia), drummer Jeff Taylor en bassist Dave Kaye. Het was opnieuw weer even wachten, maar nu is er “Slip Into A Dream”, de nieuwe release van Dave Weld & The Imperial Flames. Weld, geholpen door zangeres Monica Myhre deden (op twee nummers na) de songwriting en bewijzen dat vandaag de dag, de Chicago blues nog lang niet dood is. Het is een album met zijn band, maar ook met enkele gasten als Bobby Rush (harmonica), “Sax” Gordon Beadly en gitarist Greg Guy. Openen (en afsluiten als korte reprise) doet Weld met de titel song ”Slip Into A Dream”, een langzaam rockende blues, met een vocaal duet tussen Monica Myhre en Weld. ”Sweet Rockin’ Soul” is zoals de titel het al aangeeft veel rock en evenveel soul. Pianist Harry Yaseen weet duidelijk wat hem te doen staat, om Weld weerwerk te kunnen geven. In de volgende track ”Looking For A Man” is een van de gasten Bobby Rush, op harmonica te horen en ook nu blijft het tempo hoog. In het funky ”Take Me Back” gaan de sluizen even volledig open. Hiervoor zorgen de blazerssectie (Paris Fleming: trompet, Rajiv Halim: sax en Bryant Smith: trombone). Voor de volgende blues rocker ”May Be Right, May Be Wrong” is Greg McDaniel even de bassist en wordt Graham Guest (voor enkele nummers) de pianist. In de rustige ballade ”Sweet Love (Dulce Amor)” bewijst Monica Myhre haar zangkwaliteiten en proef je soul. De blazers zijn nu Kenny Anderson (trompet), de solerende Hank Ford (tenor sax) en Bill McFarland (trombone). Daarna zijn ze er allen weer, stevig rockend op ”Louise”,inclusief met nieuwkomer Sax Gordon, die weet wat er hier bedoeld wordt en dit tijdens een solo laat horen. Daarna volgen het ruige, wat chaotische ”Tremble” en de slow blues ”Walk On Down”. Niet alleen Myhre en Weld, maar ook drummer Jeff Taylor kan zingen. Dit horen we op de funky soul track ”Dorothy Mae”, een nummer dat hij trouwens ook zelf schreef. Taylor is hier in het gezelschap van orgelman Graham Guest en (nog een maal) Sax Gordon. Meer hoeft dat niet te zijn! Met de roller coaster ”Too Bad, So Sad” lonkt het einde en mag het uiteraard wat meer zijn. Weld eert zijn mentor en tweede vader JB Hutto in ”20% Alcohol”, een gedegen blues nummer, dat Hutto samen met zijn ‘His Hawks’ opnam in 1966. Dave Weld brengt hier (vooral vocaal) een prima rauwe versie, waarbij hij nog eens kan rekenen op de harmonica van Bobby Rush. Het bewijs is er duidelijk. Met “Slip Into A Dream” tonen Dave Weld en zijn ‘Imperial Flames’ aan, dat de Chicago Blues nog altijd springlevend en actueel zijn. Wie kiest voor een explosief en afwisselend, boeiend album, moet niet twijfelen als hij “Slip Into A Dream” in huis wil halen. Eric Schuurmans
Album track list: 1”Slip Into A Dream” - 2”Sweet Rockin’ Soul” - 3”Looking For A Man” - 4”Take Me Back” - 5”May Be Right, May Be Wrong” - 6”Sweet Love (Dulce Amor)” - 7”Louise” - 8”Tremble” - 9”Walk On Down” - 10”Dorothy Mae” [Jeff Taylor] - 11”Too Bad, So Sad” - 12”20% Alcohol” [JB Hutto] - 13”Slip Into A Dream” (reprise) – Songs by Weld / Myhre, unless [noted: 10,12] – Produced by Dave Weld, Monica Myhre & Steve Wagner Line-up: Discography:
|
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
