|
||||||||
“ Do You have a good time tonight? My name is Popa Chubby… “ Theodor Joseph Horowitz, alias “Popa Chubby” (NY, 1960) is zanger en blues gitarist. Zijn artiestennaam is een verbastering van “pop a chubby”, maar verwijst uiteraard ook naar zijn uiterlijke en niet zo onopvallend postuur, zijn kaal geschoren kop, zijn armen vol met tattoos en zijn geiten sikje. Horowitz gebruikt zijn artiestennaam vanaf 1990, na een jam met keyboardspeler en componist George Bernard “Bernie” Worrell Jr. (die ooit lid was van de “Parliament-Funkadelic”, een muziek collectief en die samen werkte met “Talking Heads”). Worrell gebruikte deze naam in een van zijn songs. Theodoor’s vader had een snoepwinkel in de Bronx, NY en stierf toen Theodoor zeven was. Hij stond er toen alleen voor en dit maakte van hem een ‘overlever’. Op zijn dertiende was hij drummer, maar werd snel gitarist na het beluisteren van The Rolling Stones. Op zijn achttiende (1977) verhuisde hij naar NY en werd er muzikant in de NY punk scene. Hij speelde er met Screaming Mad George, een artiest die optrad in kimono, in de punkclub ‘CBGB’ (Country, Blue Grass & Blues), het NY-forum voor punk en new wave. Hier werden The Ramones, Blondie, Patti Smith Group… beroemd. Popa trad daar ook op als gitarist van de band van Richard Hell (& The Voidoids). Rond zijn twintigste had hij een groot heroïne probleem en belandde hij op straat. Popa herpakte zich als muzikant en verviel nooit meer. Van begin jaren ’90 tot en met heden, behoort hij tot de New Yorker blues scene. Zijn blues zijn intens en integer en maken hem in dit genre heel populair. Zijn agressieve stijl is ontstaan door sterke invloeden van andere muzikanten en vooral van Willie Dixon. Blues muziek is geen ‘ongevaarlijke’ muziek. Howlin Wolf en Muddy Waters zijn gevaarlijke muzikanten. In hun songteksten wordt je neergestoken of neergeschoten en Little Walter gebruikt zijn geweer zonder te aarzelen. Zijn optredens kun je samenvatten als ‘Möterhead meets Muddy Waters’. Zijn eerste albums bracht hij uit op zijn eigen ‘Laughing Bear’ label en later werkte hij samen met ‘O-Keh Records’. Zijn eerste eigen nummers verschenen in 2002 op “The Good, The Bad & The Chubby”. Zijn album “Peace, Love & Respect” (2004: verkiezingsjaar) was een protestalbum. Het album “Electric Chubbyland” (2006) was een knipoog naar Jimmy Hendrix. De volgende albums t.m. “The Fight Is On” (2010) zijn opnieuw sterk blues rock georiënteerde albums. Popa Chubby is in 2014 terug in het oude ‘Dixiefrog Records’ nest geland en vierde er al meteen zijn 25-jarig stage jubileum (klopt want Popa Chubby is begonnen eind 1990) met een nieuw album “I’m Feelin’ Fine”. Nu is Popa er, na zo’n tien jaar sinds “Wild Live” (2005), opnieuw met een live album “Big, Bad & Beautiful”. Het is een dubbel album met zevenentwintig tracks, wat goed is voor meer dan tweeëneenhalf uur zinderende blues rock van de meester hem zelve! Het album is opgenomen op meerdere locaties in Frankrijk (Montpellier, Toulouse, Seignosse & Bordeaux) in maart van dit jaar tijdens de ‘I’m Feeling Lucky Tour’. De band bestond uit Dave Keyes (keys) (Bo Diddley), Francesco Beccaro (bas) en Andrea Beccaro (drums). Op het dubbel album staan nummers van Popa vanaf zijn beginperiode tot nu, inclusief enkele covers, waaronder enkele Stones’ hits. De openers van CD1 ”Working Class Blues” en ”Stoop Down Baby” zijn nummers uit zijn “The Hungry Years” album, dat in 2003 heruitgegeven werd. Het is een compilatiealbum met nummers uit Popa’s NYC beginperiode tussen 1991 en 1996. De overige nummers zijn niet alleen zijn gekende blues rock nummers, maar er is ook swingende R&R zoals ”One Leg At A Time”, uptempo rock zoals ”I Don’t Want Nobody” (met tussen de solo’s van Popa door, een knap groovende Dave Keys op keyboard), hip hop zoals ”Life Is A Beatdown” en enkele mooie rustige songs zoals ”Same Old Blues” en “Sweat”. Popa Chubby samen vatten in enkele woorden? Dat kan als hard swinging blues rocker. “Big, Bad & Beautiful” is een uitstekend, gevarieerd live album dat je een overzicht brengt van meer dan vijfentwintig jaren Popa Chubby. Eric Schuurmans
Album track list CD1: 1”Working Class Blues” - 2”Stoop Down Baby” - 3”One Leg At A Time” - 4”69 Dollars” - 5”Same Old Blues” [Don Nix] - 6”Angel On My Shoulder” - 7”I Don’t Want Nobody” - 8”Life Is A Beatdown” - 9”Palace Of The King” [& Donald Dunn] - 10”Sweat” - 11”Signed With Heartache” [Dave Keyes] - 12”Rock Me Baby” - 13”Blues Bearing Down” [Dave Keyes] - 14”Chubbfatha Medley” (Speak Softly Love” / “Miserlou”)[Larry Kuzik a Nino Rota / Dick Dale]– Songs by T. Horowitz, unless otherwise [noted: 5,11,13,14] – Produced & mixed by Popa Chubby Album track list CD2: 1”Rock On Blues Man” - 2”Take Me Back To Amsterdam” [Mason Casey] - 3”I Was Looking Back” [Delaney Bramlett] - 4”Love In Vain” [Robert Johnson] - 5”Brown Sugar” [Jagger/Richards] - 6”Wild Horses” [Jagger/Richards] - 7”Another 10 Years Gone” - 8”Caffeine And Nicotine” - 9”Daddy Played The Guitar And Mama Was A Disco Queen” - 10”The Finger Bangin’ Boogie” - 11”People’s Blues” - 12”Noise Making Love Machine” - 13”Somewhere Over The Rainbow” [Harold Arlen / EY Harburg]– Songs by T. Horowitz, unless otherwise [noted: 2-6] – Produced & mixed by Popa Chubby Line-up: Discography:
|
||||||||
|
||||||||