1. Als je in Zuid Carolina geboren bent kwam je vermoedelijk al vlug in aanraking met de blues ? Op je zestiende zou je al in de buurt van James Brown geraakt zijn? Was dit toevallig of lag dit in de lijn van de omstandigheden?
Ik denk het wel. Gedurende die tijd was ik actief in een groep genaamd J Fly & the Shamrocks, deze waren afkomstig van Alabama Georgia. Ze zijn verhuisd naar Zuid Carolina en ik ben hen gevolgd omdat ik zeer graag muziek wilde maken. James en Floyd zijn goede vrienden van mij. We zijn samen opgegroeid in Georgia. James nam ieder weekend de bus om me op te zoeken in Greenville. We bezochten dan de lokale kroeg en gaven er optredens.

2. Intrigerend vind ik ook het verhaal van de zelfgemaakte ‘gas can gitaar’, een instrument dat je broer uitvond. Je draagt ook je laatste album ‘Backbone & Gristle’ op aan je broer? Had je een nauwe band met hem ?
Mijn broer is gek van het gitaarspel en hij heeft mijn vader in 1947 zelfs gevraagd om een gitaar te kopen. In die tijd en met de weinig financiële middelen die wij hadden, is er nooit een gitaar gekocht. Mijn broer heeft dan zelf hout gesprokkeld en hiervan een gitaarnek gemaakt, daarnaast gebruikte hij een afgedankt gasvat. Het is zijn eerste zelfgebouwde dobro, laat ons maar zeggen. Vier jaar gelden hebben we samen mijn eerste gaskan gitaar gemaakt en deze zal ik vandaag dan ook op het podium gebruiken.

3. Vanuit het meer rurale Carolina in het grootstedelijke Chicago belanden amper de tienerjaren ontgroeid. Was de aanpassing gemakkelijk? Vond je er vlug een muzikale ‘niche’ ? Of kwam je terecht in een Ghetto, waarover je zingt in ‘Ghetto Blue’ op je solo debuutalbum?
Mijn solo album schept een beeld van mijn reisverhaal, het laat je kennis maken met de mensen die ik heb ontmoet. Vele van de mensen die ik heb ontmoet zijn helaas gestorven. Vooral mijn CD “Nothing to Lose” geeft een indruk van het bluesgevoel dat ik beleef en hoe ik ertoe gekomen ben om bluesmuziek te schrijven en te brengen op diverse podiums.

4. Je zat later als bassist middenin de gloriejaren in de band van Muddy Waters en ook bij Otis Spann. Zaten er daar ook voor jou gloriemomenten tussen?
Het was een geweldige periode waar ik met veel plezier aan terugdenk. Ik heb op verschillende locaties gespeeld, veel verschillende culturen mogen beleven. Het is een ervaring om te koesteren.

5. Wat bewoog je om naar San Francisco af te reizen. Kwam je met de televisie show ‘Soul Train’ niet in een gans andere wereld terecht?
Ik ben daar terecht gekomen door een verjaardagfeestje van één van de ex muzikanten van Muddy Waters. Francis Kley werd 82 jaar en ik heb samen met een aantal andere muzikanten de muziek verzorgd op zijn feestje. Ik ben verhuisd van Chicago naar Los Angeles voor de “Soul Train” show. Ik heb deze show gedaan van 1971 tot en met 1975. In 1990 ben ik terug gegaan naar mijn geboortestekje namelijk Greenville.

6. Je deed ook studiowerk met Quincy Jones. Eigenlijk kan ik je een waslijst van namen voorleggen met wie je allemaal gewerkt hebt. Maar is er niet een speciale figuur die je bijzonder inspireerde?
Ik heb met inderdaad met vele mensen samengewerkt. Red Fox is één van de entertainers die mijn goed is bijgebleven. Daarnaast heb Ik reclamewerk gedaan voor ABC network, dit was prettig en een unieke ervaring. Ik deed muzikaal werk maar eveneens videoreportages. Ik heb zelfs meegewerkt aan een presidentieel campagne als klankman.

7. Toch keerde je na tien jaar terug naar je geboortestreek Carolina. Was dat heimwee of speelden andere factoren mee? Behoefte aan retraite? Familieleven?
Op vierentwintig jarige leeftijd ben ik reeds verhuisd uit Greenville naar de grote stad Chicago. Ik heb met menig bluesartiest het podium gedeeld. Na een tijdje kreeg ik inderdaad heiwee, ik had het voel dat ik iets miste.

8. Je roemt ook het ‘extraordinary’ talent van ‘Mister Cootie Stark’ aan wie je uw eerste album opdraagt? Wat betekende hij voor jou in je leven?
Ohja, hij is een speciaal man, maar spijtig genoeg overleden. Hij is opgegroeid in Abbeville. Zijn muziekstijl werd omschreven als de Piedmont blues. Hij was blind maar speelde machtig gitaar en zong ook zelf.

9. Van basgitarist en sideman in Muddy Waters band tot actuele frontman. Was/is die overstap wel gemakkelijk? Brengt dit nieuwe verantwoordelijkheden mee?
Bij Muddy in Chicago moest ik enkel maar mijn deel van de partituren kennen. Als frontman is het je verantwoordelijkheid om de nagedachtenis van de oudere bluesrotten in ere te houden. Je moet de tradities van het zuiden trachten over te brengen op een respectvolle manier.

10. Bijzonder sfeerbepalend is ook Max Hightower’s piano. Hoe kwam je bij hem terecht? Hij haalde je geloof ik ook over om je boerderij te verlaten?
Na mijn muzikale carrière ben ik aan de slag gegaan als truck bestuurder voor een grote winkelketen, deze hadden filialen in Texas, Virginia enz. … . Max was werkzaam als mecanicien. Op een dag heb ik mijn truck binnengebracht in zijn garage en toen heb ik hem ontmoet. Eén van de werkmakkers van Max heeft mijn muziek gehoord en vond deze geweldig, hij heeft me aan Max voorgesteld. Ik heb toen uitgelegd dat ik zelfs bij Muddy Waters had gespeeld maar dit werd onthaald met ongeloof. Bij een volgend bezoek stelde Max me voor om een band op te richten. Ik had er niet echt zin in om verschillende muzikanten te zoeken. Max heeft de muzikanten gezocht en het heeft 10 jaar geduurd om de huidige band samen te stellen. We hebben diverse staten afgereden voor audities en repetities.

11. Je houdt ook van koken en biologisch tuinieren, heb ik me laten voorlichten. Kwam dit op latere leeftijd ?
Dat is een familiegebeuren. Wij waren met dertien kinderen thuis en mijn vader had 52 hectare katoenveld te bewerken. Je kan je wel voorstellen dat we als kind buiten onze schooltijd moesten helpen. Daar is mijn liefde voor de landbouw ontstaan. Ik heb thuis een grote groetentuin. Het is prachtig, alles staat in bloei. De tomaten, courgette, paprika en bonen, enz. … . De maïs is al opgegroeid tot aan je enkels. In de toekomst zou ik graag mijn boerderij openstellen voor het goede doel. Misschien kan ik op deze manier mentaal geretardeerde laten meegenieten van de vreugde van de tuinteelt. De groeten en fruit kunnen gratis geleverd worden aan instellingen en scholen.

12. Je stond ook in de Juke Joint ‘Ground Zero’ van Morgan Freeman in Clarksdale Mississippi, samen met Super Chikan, ook al een gitaarbouwer. Werd dit memorabel qua uitwisseling?
Dit is een unieke kans die ik met beide handen heb gegrepen. Ik kreeg de mogelijkheid om samen te spelen met muzikanten waarvoor ik grote bewondering heb.

13. In je laatste album zing je ‘Things I Don’t Need’. Maar zijn er zaken waar je bijvoorbeeld niet buiten kunt ……. (Je basgitaar, vrienden, herinneringen…)
Inderdaad, sta me toe dat ik je iets verteld over mijn levensstijl. Ik bouw zelf mijn gitaren. Daarnaast leef ik een sober leven op het platteland. Ik heb geen nood aan een splinternieuwe tractor of een racewagen. Ik verwarm mijn huis op de meest natuurlijke manier namelijk met hout in de houtkachel. Ik probeer om reclame en diens invloed te mijden. Ik denk dat je door een eenvoudige levensstandaard leert genieten van de kleine dingen in het leven. Je apprecieert het leven en de kansen die het je bied.

14. Je werkt ook mee aan schoolprojecten om jonge mensen terug dichter bij de bluestradities te brengen. Hoe breng je hen het specifieke van de ‘deep 50 style blues’ over en de feeling die erachter zit.
Dit project is ontstaan na de samenwerking met Muddy Waters. Blues is muziek die ontstaan is in de tijd van de slavernij. Men gebruikte de muziek om vragen te stellen maar ook om het “woord” aan iedereen te verkondigen. Men gebruikte de muziek om zich af te reageren, denk maar aan het harde werk op de katoenplantages. Als de gemoederen verhit raken probeerde de slaven bluesmuziek te maken, dit bracht rust. Daar voor elkaar te zingen laat men in zijn hart kijken en deelt men zijn gevoelens. Deze boodschap trachten we ook over te brengen aan de kinderen in ons schoolproject. De kinderen voelen zich gehoord en zijn enthousiast. De boodschap die ik zeker wil overbrengen is dat jongeren een opleiding nodig hebben om zich te profileren in het dagelijkse leven. Thuis waren we met dertien, mijn vader heeft ieder van ons een opleiding laten genieten. Dit zorgt ervoor dat ik op eigen benen kan staan en verschillende kansen en mogelijkheden heb. Kennis is macht.

15. Momenteel wordt er gewerkt aan een documentaire over je leven! Is het daarvoor niet te vroeg, gezien jouw drukke agenda op dit ogenblik?
Ik denk het niet. Ik moet dit ook niet gans alleen doen. Stan Woodword is man uit mijn streek die gespecialiseerd is in het maken van documentaires. We hebben ongeveer voor 275 u video opnames. Hij zoekt hieruit fragmenten en verwerkt deze. Bij ons laatste contact heeft hij me verteld dat het werk er voor 2/3 de opzit. Ik denk dat de tijd rijp is voor een documentaire over mijn leven. Ik heb zoveel paden bewandeld en enorm veel ervaringen die ik wil delen met anderen.

16. Mogen wij hopen dat je nog lang doorgaat met de Blues en het toeren? En zijn er nog andere projecten?
Als ik terug in de Verenigde Staten ben volgt er de opname van een nieuwe CD. We gaan dit doen in ouderwetse stijl, een opname op 2 sporen. We zouden de opname graag afronden over een periode over 2 weken. We willen een live opname.

17. Een laatste vraag die altijd weer terug komt. Stel jezelf in mijn plaats en je mag één iemand een vraag stellen. Welke vraag en aan wie wil je ze stellen?
Ik zou aan Muddy Waters willen vragen of ik de bas goed bespeelde tijdens mijn periode als muzikant bij hem. Moet is iets veranderen aan mijn stijl?

Blueswalker (met dank aan Marcie voor de assistentie)
Meer foto’s: Lady Blue