*
Ik ben nogal geinteresseerd in hoe jullie tot de muziek gekomen zijn en
hoe jullie het maken ervan ervaren . Met welke muziek groeiden jullie
op bijvoorbeeld ?
Ruth: Bob Dylan, Joan Baez,… John Denver was ook een
heel grote favoriet van mij. Dus vooral folk, akoestische muziek zoals
alle muziek van folkrevival van the sixties…Ik heb me nooit tot rock aangesproken
gevoeld , behalve dan de Beatles natuurlijk ….
.JPG)
* Hebben jullie
een muzikale voorgeschiedenis in de familie ?
Ruth : In mijn familie speelde niemand muziek, maar ze
lieten me hoe dan ook begaan …
Max : Mijn vader volgde vioollessen toen hij nog een
kind was, maar hij probeerde eraan te ontsnappen. Mijn beide ouders zongen
steeds in de auto en in huis, de muziek waar ze naar luisterden was eerder
de populaire muziek van de 50’s en van de jaren ervoor alsook ook de broadwayshowmuziek.
Er was een tijd dat ik zonder problemen de hele soundtrack kon zingen
van bijvoorbeeld My fair Lady of South Pacific ….
John King : Alle familieleden speelden thuis muziek,
broers en zusters, het was er gewoon. Samen met mijn broer speelde ik
samen ..Ik speelde eerst folk en eindigde daar ook terug terwijl dat de
Rock en Roll ons wel een serieuze boost gaf in de tussenjaren.
Ruth : John groeide op in Chicago area waardoor hij heel
veelzijdig is: hij kan praktisch alles spelen…van R&R over Blues terug
naar folk en country.
* Was er een bepaalde
trigger bij jullie om muziek beginnen te spelen, een muzikale geest uit
de hemel ?
Ruth : Ik luisterde enorm veel naar de radio en daarna
wilde ik gewoon de muziek zelf spelen . Toen ik 12 was, kochten mijn ouders
een gitaar en ik begon te spelen : ik speelde in school en in de kerk
en ik stopte nooit meer…Na highschool speelde ik in clubs met een andere
dame, na een aantal jaren splitten we en speelde ik een tijd solo, en
op een optreden bracht een wederzijdse vriend Max mee om mij te zien spelen
en de rest is geschiedenis..We praatten veel die nacht en daarna ging
alles vlot bergop en steeds vooruit…
* Hoe lang spelen
jullie samen ?
We zijn 33 jaar getrouwd en we spelen bijna 35 jaar samen…Toen de muziek
goed begon te werken tussen ons , was dat op andere vlakken ook zo en
viel alles in zijn plooi.
* Volgden jullie
muziekles ?
Ruth : Ik volgde amper lessen, ik kreeg wel stemlessen
op de middelbare school, en dat had ik echt wel nodig. Ik had een wonderlijke
leraar die me de mechanica van het zingen leerde en dat is erg belangrijk
weten we.. Het juiste ademen en daarbij een goede ademsteun geven.
John : Ik was vooral zelf leraar maar ik kreeg ook een
paar lessen van een aantal zeer goede lesgevers en dat gaf een groot verschil
in het life spelen.. Dan (de violist) was ook een student van mij, een
zeer goede trouwens…
* Heb je nog andere
instrumenten leren bespelen ?
Ruth : Max speelt wat gitaar en we spelen beiden ook
wat mandoline, ik speelde ook wat banjo maar ik keerde altijd terug naar
de gitaar, want die beheerste ik het beste en dat was voor mij ook het
gemakkelijkste om songs mee te schrijven.
Max : Ik wilde persé gitaar spelen toen de Beatles op
hun hoogtepunt waren, dat was de gewoonste zaak toen. Ze waren trouwens
ook een grote inspiratiebron voor mij alsook andere muzikanten uit de
R&R. Het was ook heel plezant om doen. Ik speelde ook vanaf mijn 10e
trompet, en ik probeerde wel jaren wat gitaarles te volgen, maar soms
oefende ik te weinig of niet…We hadden in die periode een trio met nog
een gitarist, en ik was de mindere, dus bijgevolg werd ik de bassist…Ik
kocht een bas en een boek en ik was vertrokken. Ik speel nog steeds gitaar
en zing nog, ook meer als zelftherapie en als tweede stem.
* Ruth, hoe werkt
jouw schrijversproces, helpt jij haar daarbij Max ?
Max : Zij is de schrijfster, ik ben de producer..
Ruth : Ik schrijf niet veel songs, ik ben meer een inspirationeel
schrijver, soms komen een stuk melodie of wat woorden gewoon naar mij
waarop ik dan verder borduur…Ik ga er dus niet echt voor zitten , het
komt meestal spontaan…Aan sommige songs heb ik veel werk en enkelen krijg
ik moeilijk af , of ze geraken zelfs niet af . Andere zijn dan weer op
20 minuten geschreven! Van die songs hou ik meestal echt het meeste. Ik
heb nogal veel geluk gehad dat ik mensen in mijn leven tegenkom die me
verhalen vertellen over hun leven. Soms is het voor mij gemakkelijk om
een verhaal in een song om te zetten . Soms brengt me dat wel eens aan
het denken dat die songs niet goed genoeg zijn omdat ze zo snel op papier
staan. Maar dan probeer ik te accepteren dat de dingen gewoon gemakkelijker
gaan wanneer je talent leeft en je doet wat je graag doet.
* Start je met
de muziek of de tekst om aan een nieuwe song te werken ?
Ruth : Soms komt alles tegelijkertijd , soms niet. Max
zegt dat ik meestal eerst de melodie heb maar ik weet niet of dat echt
klopt . Soms is het een ritme of enkele woorden, soms wordt ik in het
midden van de nacht wakker met een song helemaal in mijn hoofd . Dan sta
ik op zonder het licht aan te doen om niemand wakker te maken en schrijf
alle woorden op . Alsof je een inspiratiedroom hebt : je hoort een lied
en je zegt, waaw , wat een song…Maar dan merk je dat het jouw droom en
jouw songs zijn en wordt je wakker . Niet altijd heb ik de gitaar op de
schoot en er zonder moet ik een songmelodie steeds maar blijven zingen
tot ik uiteindelijk toch de gitaar grijp…Ik zing het gewoonlijk ook alle
ideetjes in op een taperecorder omdat ik geen muziek lees of schrijf en
dat is de enige manier om het me juist te herinneren.
* Dus aan sommige
songs moet je lang werken zeg je, maar ik denk dat dat toch niet de regel
is ?
Ruth : Soms wordt een idee een tijd opgeborgen maar als
het terug in mijn hoofd opduikt voor een tijdje dan begin ik er weer aan
. Wat vaak gebeurt is dat een melodie een week of zo in mijn hoofd speelt
dat de woorden uiteindelijk gewoon erbij komen te passen, waar ze dat
eerst niet willen doen.
* Ik vind je melodieën
echt wel sterk, shame on me dat ik jullie muziek nu pas ontdek ! Iemand
nieuw ontdekken is geweldig. Jullie Cd bleef een week in mijn Cd speler
zitten !!
Ruth : Thanks a lot.
* Werken de andere
muzikanten ook mee aan de songs ?
Ruth : Ze zorgen vooral voor de arrangementen en de melodische
riffs
Daniel en John : We zorgen voor de “spice on the steak”
door hier en daar een bijpassende solo tevoorschijn te toveren.
* Gebruik je andere
tunings om te spelen of te componeren ?
Ruth : Neen, nooit. Ik ben erg blij met mijn capo waar
ik toch ook een andere sfeer kan mee creëren, zeker als ik ‘m op de negende
of tiende fret gebruik bijvoorbeeld. Dan krijg je het effect van een music
box.
Max : Onze zoon draait de gitaar soms in de woonkamer
vaak naar en andere stemming zoals drop D of drop C.
John : Ik gebruik soms wel eens andere tunings.
Ruth : John lijkt soms akkoorden te spelen waar een ander
mens niet genoeg vingers voor heeft .
* Speel je soms
liedjes van anderen, life of thuis ?
Ruth : Zeker wel, er zijn zoveel geweldige songs en als mensen ze niet
spelen , dan sterven ze . Dus ja, als een song ons ligt maken we er onze
eigen bewerking van .
* Van welke singersongwriter
hou je het meeste, in je hart ?
Ruth : Iemand die ons zeer nauw aan het hart ligt is
Cheryl Wheeler, ik hou enorm van haar muziek. Ze is ook een geweldige
zangeres, ook uniek van uitstraling en iemand die de muziek op de eerste
plaats stelt zonder toegevingen .
Max: Mijn favoriete singer-songwriter is Ruth ! Een andere
is Diana Jones (die we op Blue Highways gezien hebben enige jaren terug
nvdr) die de oude stijl perfect op een frisse manier weet te brengen.
* Welke song is
je all-time favoriet ?
Ruth : Ik hou van “Gentle on my Mind”, een hit in de
late sixties door Glenn Campbell. Dat was ook een themasong voor een TV
show en het is geschreven door John Hartford. Ook “Crazy” van Willie Nelson,
ooit gecoverd door Patsy Cline is zeker één van mijn lievelingsnummers
!
* Over jullie CD
: ik heb het gevoel dat een heleboel songs religieus geïnspireerd zijn
. Ben je erg gelovig of spiritueel bezig ?
Ruth : Ik ben niet erg religieus vind ik van mezelf ,
maar het gebeurde gewoon. We hebben op elke Cd al een gospel opgenomen
en dat hebben we ook deze keer gedaan met “Bathe me in the Water” . De
bedoeling was dat dit de enige gospel zou zijn, maar dan trouwde een nichtje
van ons en ik dacht : misschien kan ik iets zingen…en ik schreef “A Wedding
Prayer”? En “Daddy was an Old Man” werd geschreven over een vriend van
ons die halfweg 60 is en diens vader werd geboren in 1877 en die familie
is nog erg religieus en erg met het kerkgebeuren bezig . Dat verhaal zit
dus gewoon in die song omdat het deel uitmaakt van hun leven. Je ziet,
het gebeurde gewoon spontaan tijdens het schrijfproces allemaal…
* Over de albumtitel
:” Turn back a page” . Leg eens uit…
Ruth : De foto op de achterkant is genomen in 1980 en
zat bij de song, die al langer bestond. En nu kwam plots het moment van,
laten we de song uitbrengen dus we brachten het thema van de inhoud :
hoe het allemaal was in het begin en hoe we zelf waren in het begin…En
ook omdat je nooit mag vergeten waar je vandaan komt omdat het leven je
gemaakt heeft tot wie je bent…
* Wat is je eigen
favoriete nummer op de CD ?
Ruth : Een favoriet aanduiden is moeilijk omdat dit een
stuk samenhangt met de mood van de dag waarin je zit. “I’ll never Walk
Away “en “I Hear Footsteps”, een nummer dat ik schreef toen mijn zoon
zijn hart voor de eerste keer werd gebroken…
* I remember John
gaat over John Denver , kende je hem persoonlijk of speelde je met hem
samen ?
Ruth : Neen , toch niet…Hij is gewoon één van mijn favoriete
singer-songwriters waar ik heel wat liedjes van speelde en ook veel van
geleerd heb . Hij heeft enorm veel liedjes gemaakt die de mensen minder
kennen. En daarbovenop had hij ook een zeer goede songkeuze van anderen
zoals “City of New Orleans”. Ik leerde ook songs van John Prine via hem
kennen …
* Ging je naar
de studio voor de hele opname of nam je dingen op een harddiskrecorder
op zoals dat tegenwoordig nogal eens gaat ?
Ruth : We hebben beide gedaan. John heeft ons in de studio
geholpen met de opnames .
Daniel : Alle vioolgedeelten werden in de woonkamer opgenomen
en ook een heleboel van John’s gitaarstukken.
John : Ondanks dat je tegenwoordig heel veel thuis kan
opnemen mogen we toch de taak van de producer hier niet onderschatten.
Hij zorgde mee voor een eigen klank . Scott Zylstra is echt een geweldige
muzikant die ook heel wat gitaarwerk op zich nam . Een ongelofelijk producer
en geluidstechnicus met onovertroffen oren….Spijtig dat hij en ik voornamelijk
dezelfde instrumenten spelen (lach) .
Ruth : Al onze Cd’s werden trouwens door hem geproduced.
* Zijn er nog muzikanten
waarmee je zou willen samenspelen op je volgende album?
Ruth : Er zijn een aantal vrouwen zoals Claire Lynch
waarmee ik samen zou willen zingen..Ze kent me nu omdat ik één van haar
songs op mijn Cd zette, dus misschien zal ze naar mijn songs luisteren
en eventueel overwegen om iets samen te zingen, dat zou erg leuk zijn.
Ze schrijft niet alle songs zelf, maar in de bluegrasswereld zie je wel
vaak dat men meer om zich heen kijkt en songs van anderen speelt dan in
de folkmiddens. In de folk is iedereen blijkbaar een singer-songwriter.
Op de bluegrassconventie waar we naartoe gaan zal ik ook weer een aantal
van mijn songs voorstellen, die daar passen . Niet alles wordt daar beluisterd,
want ik wil ook geen toegevingen doen. Ik wil op alle vlakken de muziek
maken die ik voel en die naar boven komt.
* Spijtig dat er
geen publiciteit voor dit optreden gemaakt is en er ook niets op jullie
website stond van Europese data.
Ruth en Max : Het is allemaal nogal snel gegaan
en wisten zelf amper waar Bob ons ging heen brengen.
Bob : In Engeland waren de clubs vol en kwam men buiten
om hen te zien, we gaan contact houden om volgend jaar, wanneer we al
enkele festivals in Engeland spelen, de zaak iets beter te organiseren.
* Erg bedankt voor
de leuke babbel !
Ruth en Max : Jullie zijn bedankt voor de positieve benadering van onze
muziek.
‘t Is gedaan met heel ons hart.
* Ik denk dat meeste
van mijn nieuwsgierige cellen bevredigd zijn, willen jullie zelf nog iets
toevoegen aan ons gesprek ?
Max: The music that you play is as satisfying as the
bread that you make!
De Band:
Ruth Bloomquist : leadvocals en akoestische gitaar
Max Bloomquist : bas en vocals
Daniel Seabolt : viool
John King : leadgitaar
* Noot : Violist
Danny Seabolt is ook een zeer ervaren instrumentenbouwer en gaf ons een
mooi overzicht via i-phone van een aantal van zijn creaties. Indrukwekkend.
INFO
Gitarist John King liet ons ook iets zeer uniek zien, ingebouwd in zijn
akoestische Guild . En b-bender. Een mechanisme om via de gitaarband bevestiger
vooraan op de gitaarbody de b snaar (de tweede dunste) te benden waardoor
je een ongelofelijk mooi pedalsteelguitar-effekt krijgt. Dit systeem is
uitgevonden door de drummer! van The Byrds: Gene Parsons! Er bestaan maar
100 inbouwsystemen op onze aardbol, en John heeft er twee van. Ik ben
erg blij als kleine, eenvoudige gitarist om met dit systeem te hebben
kunnen kennismaken. INFO
Luc 'The Healer'
Foto©Jonathan Steyfkens
|