Vooraf speelde het Stéphane Belmondo trio een eerder lyrische set gewijd aan trompettist en zanger Chet Baker, die pakweg 30 jaar leden uit een raam viel in Amsterdam. De stoeltjes op het podium lieten rust vermoeden, maar nummers als 'Love for Sale' zorgden voor wat dynamiet. Helaas was er nog te weinig volk iin de tent om tot een explosie te komen. 'Say it so' was dan weer rustiger, maar toch speelser dan de puurheid waarmee Chet het zou brengen. De Nederlandse topgitarist Jesse Van Ruller zorgde voor een fijne inkleuring. Jammer van het weinig volk, want het eerbetoon aan Chet verdiende meer.

Stéphane Belmondo (trompet, bugel), Jesse Van Ruller (gitaar), Thomas Bramerie (contrabas)

In 2013 speelde Bill Charlap voor het eerst in België, op de slotdag van Jazz Middelheim. Als we afgaan op zijn daarop volgende gesprek met Lies Steppe (Klara), stond een terugkeer in de sterren geschreven. “I’m sure that you’ll hear me here again. I love being here. It’s a beautiful place and the people are beautiful“. Het gevoel was wederzijds. Charlaps spel put uit een rijke traditie waarin de piano zowel delicaat, virtuoos als uitgelaten mag klinken. Hij kan een immense emotionele tederheid in zijn spel leggen om daarna met stevige punch te swingen.

Bill Charlap kreeg al wat meer volk in de tent begon energiek aan zijn set, waarin hij Duke Ellington een hoofdrol liet spelen. 'I Remenber April'', Rocker' en 'In de Still of the Night'' klonken een pak vinniger dan zijn vorige passage op Jazz Middelheim deed vermoeden, en nummers van Irving Berlin en Leonard Bernstein werden met verve door het trio ingekleed. Bill Charlap eerde de grote namen met veel stijl en nam afscheid met Bernsteins' 'Jump' en 'Somewhere' met een klasse die deed vermoeden dat er na hem nog een man in een pak ging optreden.

Bill Charlap (piano), Peter Washington (bas), Kenny Washington (drums)

De samenwerking tussen de legendarische jazz crooner Tony Bennett en Lady Gaga , hét popicoon van de voorbije jaren, is opmerkelijk. Hun gedeelde Italiaanse origines en bovenal hun oprechte passie voor jazz leidden aanvankelijk enkel tot een duetversie van de standard “The Lady Is a Tramp”, een nummer dat terecht kwam op Bennetts bekroonde album Duets II (2011). Het klikte echter zó goed tussen de twee, ondanks een leeftijdsverschil van maar liefst 60 jaar, dat het idee ontstond om samen een volledig album op te nemen. Cheek To Cheek (2014) was het langverwachte resultaat, een album met unieke versies van hun favoriete jazzklassiekers. Lady Gaga introduceert hiermee tijdloze muziek met een universele aantrekkingskracht aan een nieuwe, jongere generatie.Het album werd warm ontvangen door publiek en critici. Zo kwam de plaat bij zijn release meteen binnen op de eerste plaats in de Billboard 200, als best verkochte muziekalbum in de Verenigde Staten. Enkele maanden terug stonden Tony Bennett en Lady Gaga ter promotie van dit album nog op de Brusselse Grote Markt voor een mini-concert, toen hun tourschema’s hen toevallig op dezelfde dag in Brussel brachten.

Het was toch even wachten op hét event van Gent Jazz, want een lange rij liefhebbers, stijliconen en little monsters moesten zich langs de kassa nog een weg banen naar de grote tent, en er was ook iets meer security dan dat we daar gewend zijn. Met een publiek dat op voorhand al redelijk uitzinnig is, kon een avond als dit moeilijk mislopen. We verwachtten ons dan ook aan meer show en Las Vegas, dan aan een jazzconcert pur sang. De crooner met het lichtgele jasje en de tramp in het paars hadden ieder hun eigen combo bij waarbij Tony Bennett zich vooral door de gitaar liet inspireren en Lady Gaga zich door blazers liet omringen. Het werd een lange wandeling door het Great American Songbook met een flinke portie nostalgie. Het moet gezegd, Tony Bennett heeft een geweldige timing en een stem die songs moeiteloos in een eigen stijl giet, maar we bespeurden toch wat heesheid en sleet op de stembanden. Wat helemaal niet zo erg is, want alles is beter dan op die leeftijd de pantoffels aant te rekken en voor de TV te gaan zitten. Lady Gaga vertelde tussendoor dat ze van haar dertiende al jazz zong, en hield zich vooral bezig met het verwisselen van outfits. Een achttal redelijk spectaculaire jurken, en half zoveel haartooien, passeerden de revue en tijdens de wissels kon Tony Bennett solonummers brengen die steevast eindigden het een duim-omhoog-gebaar. Met swingende nummers en een dol publiek als extra ritmesectie kan zo'n avond niet stuk. Al waren er wel wat schoonheidsfoutjes in de mix, wegens het switchen tussen beide combo's. En de zang van Lady Gaga was alles behalve less is more, met uithalen die aan America Got Talent doen denken. Maar less is more is ook wel het laatste dat we van haar verwachtten. Hoogtepunten in de aanschakeling van songs waren Chaplin's 'Smile' (vooral door de ontroerende intro) en 'La Vie en Rose' waarbij het publiek de volledig in het roze gehulde Gaga een staande ovatie gaf. Tony Bennett eerde ook nog die andere grote voice, Frank Sinatra, die 100 jaar geleden werd geboren en bracht zijn onsterfelijk San Francisco lied, de stad waar hij zijn hart achterliet. Na anderhalf uur denderen stuurde de Vegastrein ons naar huis met een duidelijke swingboodschap.

Al bij al was dit een meer dan genietbaar concert, of eerder een gebeurtenis, een event, een show, waarbij een hele bende jonkies een duik in dat American Songbook hebben genomen en de ouderen deugd hadden van zoveel nostalgie. Jazz heeft zijn trouwe fans, maar Gent Jazz heeft een act als dit wel nodig om een breder publiek aan te kunnen trekken. Missie geslaagd, concert geslaagd, dag geslaagd, nu nog wat mijmeren met een Duvel over jazz. Er komt tenslotte nog een tweede week.

Johan Vanonckelen
Foto © Jos L. Knaepen

Setlist:
1.Anything Goes (Cole Porter cover)
2.Cheek to Cheek (Irving Berlin cover)
3.They All Laughed (George Gershwin cover)
4.Stranger in Paradise
5.Sing You Sinners (Tony Bennett cover)
6.Nature Boy (Eden Ahbez cover)
7.Watch What Happens (Michel Legrand cover)
8.The Good Life (Tony Bennett cover)
9.Bang Bang (My Baby Shot Me Down) (Cher cover)
10.Bewitched, Bothered & Bewildered (Richard Rodgers cover)
11.Firefly (Tony Bennett cover)
12.Smile (Charlie Chaplin cover)
13.When You're Smiling (Louis Armstrong cover)
14.Steppin' Out With My Baby (Tony Bennett cover)
15.For Once in My Life (Jean DuShon cover)
16.I Won’t Dance (Jerome Kern cover)
17.The Lady's in Love With You (Frank Loesser cover)
18.Solitude (Duke Ellington cover)
19.I Can't Give You Anything but Love, Baby (Dorothy Moore & Eddie Floyd cover)
20.Lush Life (Billy Strayhorn cover)
21.I've Got the World on a String (Cab Calloway cover)
22.In the Wee Small Hours of the Morning (Frank Sinatra cover)
23.La vie en rose (Édith Piaf cover)
24.How Do You Keep the Music Playing? (Michel Legrand cover)
25.Let's Face the Music and Dance (Irving Berlin cover)
26.Ev'ry Time We Say Goodbye (Cole Porter cover)
27.Who Cares? (George Gershwin cover)
28.I Left My Heart in San Francisco (Tony Bennett cover)
29.But Beautiful (Johnny Burke cover)
30.The Lady Is a Tramp (Richard Rodgers cover)
31.It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing) (Duke Ellington cover)