De Noors-Engelse jonge bluesgitarist Krissy Matthews heeft in zijn korte carrière al meer bereikt dan meerdere andere muzikanten die heel wat langer aan de weg timmeren.
Slechts zeventien jaar oud en je derde cd is pas verschenen, je moet het hem maar nadoen. Bovendien deelde hij al het podium met verschillende grote bluesnamen, onder meer in 2004 tijdens het befaamde Notodden Blues Festival met John Mayall, een man die al jarenlang nieuw gitaartalent schijnt op te sporen. Ook met Jeff Healey, Walter Trout en Devon Allman mocht hij reeds het podium delen, terwijl hij en zijn band niet lang geleden het voorprogramma van Robben Ford mochten verzorgen.

Terwijl zijn twee eerste cd's "Influences" en "No Age Limit" nog enkel maar Scandinavische en wat Britse bijval kende, is deze derde "Allen In Reverse" de cd die ook de rest van Europa zou moeten inpakken. Al heeft zijn stem nog wat aan ruigheid te winnen om echt de blues perfect te kunnen brengen, op gitaargebied is Krissy Matthews al helemaal aan de top, weinig zeventienjarigen doen hem dit na. Neem nu "Iceman" een waardige ode aan Albert Collins, waar Krissy de sterren van de hemel speelt in echte bonechillin' freezin' Iceman stijl. Of het sterke "What More could You Want (part 1)" dat reeds voorafgegaan was door, jawel... part 2. Vandaar misschien de titel van deze cd?

"Hug You, Squeeze You" laat horen dat Krissy bovendien uit het goede boogie hout gesneden is, een heerlijk nummer dat ongetwijfeld clubs en festivalweides in enkele minuten op zijn kop kan zetten. Het is echter pas op de langzamere track "The Soul Will Never Die" dat we Krissy Matthews op het toppunt van zijn kunnen bezighoren, zijn prachtige gitaarlijnen, samen met de sterke soulvolle backings van zangeres Holly Petrie vormen het hoogtepunt op deze derde cd. Jawel, als er nog wat "wear and tear" op deze stembanden kan komen door het vele optreden, zit dit wel goed. Kijk uit Bonamassa, een opvolger staat klaar!

(RON)