Afkomstig uit St Petersburg, een klein rustig plaatsje in Florida, is meestergitarist Tommy McCoy al heel zijn leven eigenlijk bezig met blues. Zijn ouders kochten mem zijn eerste gitaar in 1962, de brave man was toen net acht jaar geworden. Het instrument leren te bespelen deed hij door te luisteren naar zijn lievelingsplaten “Chuck Berry’s Greatest Hits” en “Bo Diddley In The Spotlights” en de nummers zo goed en kwaad mogelijk leren na te spelen.

Op zijn nieuwste release “Late In The Lonely Night” kan je perfect horen tot wat de jaren van ervaring en vervolmaking hebben geleid. Zijn gitaarspel is effectief nergens minder dan indrukwekkend. Elf nummers waarvan negen van zijn hand, of medegeschreven, en twee covers kan je beluisteren op deze release. Het is tevens zijn debuutalbum voor Michael Frank’s label Earwig. Een samenwerking die tot stand kwam toen de twee mekaar ontmoetten op een van de legendarische Blues Cruises in 2010. Geruggesteund door zijn vroegere kompanen Pug Baker, wat een drummer (!) en Big Al Razz, stuwende basspeler, kwamen nogal wat gastmuzikanten het geheel opfleuren. Onder hen ene Karen Denham, die fantastisch vocaal tegenwerk levert in ondermeer “Never Shoulda Listened”, een uitgekiend, humoristische song over de typische man-vrouw tegenstellingen.

McCoy kan verdomd fijne liedjes schrijven. Op “Cars, Bars And Guitars” waar hij onomwonden maar met de nodige dosis humor beschrijft waar al zijn geld naar toe ging in de loop der jaren is het fijn meestampen op het aanstekelijke ritme. ’s Mans stem lijkt door de loop der jaren wat aan kracht ingeboet te hebben, hij schijnt her en der wat moeite te moeten doen om expressief uit de hoek te kunnen komen maar snaargewijs wordt dit gecompenseerd. Huilende, schreeuwende, rockende gitaarlijnen om van te smullen. Pluimpje ook voor het harmonicawerk van Rick Hatfield ,muzikaal duellerend met Tommy in het plezante, ondeugende “Dance Your Pants Off”, met ook nog fantastisch schurende sax van Bob Saccente.

Minder zijn we te spreken over zijn vocale kwaliteiten op “Treat Her Like A Lady” één van de twee covers van Cornelius Brothers And Sister Rose op dit album. Wat ontoereikend zeg maar, misschien was het beter geweest om hier toch maar weer wat backingvocals in toe te voegen. Muzikaal zit het verder allemaal snor, de slide ondersteuning van Joel Tatangelo op het wat funky “Space Master” is al even groots als Tommy’s gitaarwerk op het nummer. Al bij al een geslaagde release dus van deze bluesveteraan.

Luc Meert