Met als thuisbasis San Francisco, Californië heeft de formatie ‘Animal Party’ zich sinds hun oprichting gespecialiseerd in het brengen van rockmuziek waarin invloeden uit andere alternatieve genres te horen zijn. Ze debuteerden in 2011 met het album “Tranquilizer” waarin zanger en songschrijver Kiyoshi Foster voor het eerst als frontman fungeerde en de andere groepsleden bestonden uit bassist Mark Calderon, leadgitarist Sean Leahy en drummer Evan Bautista.

Voor hun tweede en pas verschenen album “Walk On Stars” deden ze daarenboven ook nog een beroep op enkele gespecialiseerde instrumentalisten zoals Trevor Garrod op piano bij de song “Heart To Heart”, trombonist Alan Williams en saxofonist Forrest Day als blazers op “Getaway Car” en Turi McClain op viool bij de nummers “Your Heart (Needs To Be Free)” en “One Soft Kiss”, waarop Jon Hammond op orgel meespeelt en zangeres Lauren Barth voor extra vocale support zorgt.

De opname van het album “Walk On Stars” werd mede mogelijk gemaakt dankzij een zogeheten ‘fundraising’ via het populaire ‘Kickstarter’ programma. Dat ze over voldoende fans beschikten om het benodigde kapitaal voor die opname te verzamelen moge blijken uit de korte tijd die daarvoor maar nodig was.

Het album opent met een naar de groepsnaam “Animal Party” verwijzende catchy song waarin talrijke instrumentale verrassingen verwerkt werden. Daarna volgt de eerste single uit dit tien songs tellende tweede album met het nummer “The Sun Will Rise” dat we u graag als video bij deze recensie aanbieden. “Easy Wave” is meer gebaseerd op melodieuze rock, terwijl “Getaway Car” een wat sterkere bluesy inslag heeft en de gitaarriffs vlotjes hun gang laat gaan.

“Gates Of Hell” klinkt als een oud ‘Led Zeppelin’-nummer, maar onze favoriete song op dit album is geen rocksong maar een knap gezongen en rustige soulballad die “Your Heart (Needs To Be Free)” heet. De tweede song op het podium voor deze plaat is de ruimtelijk klinkende albumtiteltrack “Walk On Stars” dat je eigenlijk niet aan een echte rockgroep zou toeschrijven. En het naar zeer dansbare eightiesdisco neigende “One Soft Kiss” mag het podium komen vervolledigen op ereplaats drie.

Afgesloten wordt er met een vreemde eend in de bijt voor ‘Animal Party’ met countryfolknummer “Heart To Heart” waarin zelfs een soort brassband voor additionele instrumentatie komt zorgen. Er is dus meer dan voldoende variatie op deze aangenaam beluisterbare plaat van de vier door de wol geverfde muzikanten die nog altijd veel plezier in het maken van muziek blijken te hebben. Goed zo!

(valsam)