Twee weken geleden verscheen de eerste soloplaat van de in Leuven wonende maar uit Nederland afkomstige zangeres Chantal Acda op de internationale platenmarkt. De 35-jarige muzikante heeft zich in de voorbije jaren al een stevige reputatie in de muziekwereld opgebouwd door haar participaties bij bands als ‘Isbells’ en ‘True Bypass’ (duo met Craig Ward). Maar de meeste roem vergaarde ze toch vooral als ‘Sleepingdog’, een project waarmee ze drie platen heeft gemaakt: 'Naked In A Clean Bed' in 2006, “Polar Life” in 2008 en ‘With Our Heads In The Clouds And Our Hearts In The Fields’ in 2010.

Voor haar soloalbum “Let Your Hands Be My Guide” heeft Chantal Acda intensief samengewerkt met de Berlijnse pianist en platenproducer Nils Frahm en met multi-instrumentalist Peter Broderick (o.a. ‘Efterklang’). Verder droegen ook ‘Múm’-celliste Gyda Valtysdottir uit Ijsland en de Amerikaans-Pakistaanse gitarist Shahzad Ismaily hun instrumentale steentje bij aan de realisatie van de negen schitterende tracks op deze zeer sfeervolle plaat.

Als ‘appetizer’ voor deze full-cd kan het als eerste single verschenen nummer “Arms Up High” dat Chantal Acda op de bijgevoegde video samen met Peter Broderick brengt zeker tellen. Het is een breekbaar en recht vanuit het hart komende liedje dat de zangeres heeft geschreven voor haar overleden vader. De muzikale begeleiding via slechts één eenzame akoestische gitaar bij deze song maakt de beluistering van dit zeer emotionele nummer tot een sterk beklijvende gebeurtenis.

De dromerige sound die Chantal Acda in haar songs verweeft vormt samen met haar wat schuchter klinkende, maar engelachtige stemgeluid de kern van haar muziek. De plaat begint met een behoorlijk optimistisch en uptempo gebrachte liefdesliedje over “Jason”. Hoe kwetsbaar, minimalistisch en fragiel een nummer kan klinken wordt u daarna aangetoond in liedjes als “We Will, We Must”, “Own Time” en het sfeervolle “My Night”, waarvoor een verhaal van de Engelse schrijver Toby Litt als songtekst dienst doet.

De intieme sfeer van deze plaat wordt nergens onderbroken of verstoord en liedjes als “Lost” en het zeven minuten durende “Backdrops” nemen de luisteraar mee in een donkere en eenzame wereld waarin de permanente dreigingen om ons heen in het niets lijken te verdwijnen. “Wintercoat” creëert de sfeer die bij het kille seizoen past en doet je bijna naar de gezellige warmte van zo’n winterjas verlangen.

Aan het einde van “Let Your Hands Be My Guide” wil Chantal Acda ons toch nog even een optimistisch hart onder de riem steken via het melodieuze, door een monotone elektrobeat begeleide slotnummer “We Must Hold On”. Het is een positieve boodschap om de koude wintermaanden door te komen in het aangename gezelschap van haar bijzonder geslaagde album. Iets om zeer intens te koesteren!

(Valsam)