Jefferson Ross is een artiest uit Atlanta die al een tijdje in Nashville zijn brood verdient. Hij komt hier met zijn derde cd op de proppen. De vorige 2 waren “Azalea” en “Hymns To The Here And Now”. Beide platen zijn ongemerkt aan mij voorbijgegaan. Jefferson verdient de kost als songschrijver bij het label Curb Music en als begeleider van muzikanten. In die hoedanigheid kent hij Thomm Jutz. Deze gekende muzikant en producer doet zeker een bel rinkelen bij de meeste lezers.

Deze derde plaat is een duo plaat geworden met enerzijds Jefferson als zanger en op gitaar en anderzijds Thomm ook op gitaar en als ondersteunende zang. In deze formatie staat en valt alles met de kwaliteit van de songs. Gezien de staat van verdienste van Thomm kan elkeen er van uitgaan dat het muzikaal wel snor zal zitten.

Dat is ook wat blijkt. Het is een sobere, naakte cd geworden waarbij je het idee hebt in de huiskamer te zitten met deze 2 mannen. Zo rustig en intiem is de muziek. Ze brengen 16 songs die geschreven zijn door een 10 tal songschrijvers. Het grootste deel van de songs is heel rustig en intiem, waardoor er al snel een kabbelend gevoel voortkomt. Misschien was een beetje minder songs op de cd beter geweest. Het is een waar feest voor de gitaarliefhebbers. Zelden kom je een cd tegen waarbij de gitaarmodellen meer plaats nemen op de plaat dan de songschrijversnamen.

Er staan wel enkele sterke nummers op deze plaat. Zo is “Family Drama” met zijn bluesy gevoel en knappe slide spel heviger dan het merendeel van de songs en daardoor sterker. Dat de naam van Ry Cooder door mijn gedachten gaat zal daar niet vreemd aan zijn. ”Here Comes The Wind” heeft een mooi gitaarspel en een catchy refrein dat me aan John Prine doet denken. “The Branch And The Vine” heeft een mooi huppelend tempo en laat de lichtjes hese “grawl” in de stem van Jefferson goed tot zijn recht komen. “Daddy Loves To Rock” is een typische singer songwriter song die een mens vrolijk mank, ondanks de donkere tekst. Met “Stories” krijgt de plaat een mooie afsluiter.

Pas op: het vakmanschap van deze mannen is groot genoeg om niet onder een basis kwaliteit te vallen. Maar het gebrek aan afwisseling en af en toe drive maakt dat deze plaat meer potentie zou kunnen hebben. Deze mannen kunnen beter volgens mij.

(Lisael)