De Britse Joanne Shaw Taylor werd op zestienjarige leeftijd ontdekt door Dave Stewart van de Eurythmics. Hij nam haar aan als gitariste in een zij project van hem, DUP Tours. Zo leerde ze de internationale muziekwereld kennen en deed ze een heel pak ervaring op. Ze kon vrij vlug tekenen bij RUF records die wel wat in haar zag. In 2009 was er haar debuutalbum 'White Sugar' dat ze opnam samen met de succesrijke producer en Grammy winnaar Jim Gaines. 'White Sugar' was een directe link naar Joanna's twee grootste gitaarhelden, Albert Collins en Stevie Ray Vaughan. Dit super album werd meteen het best verkopende album ooit bij RUF Records voor een debuterend artiest. Veel optredens volgden en Joanne ging ook op tournee met de Blues Caravan. In 2010 won ze op de Britse Blues Music Awards de Award van beste zangeres. Ondanks het vele toeren vond Joanne toch nog de tijd om songs te schrijven en in 2010 verscheen 'Diamonds In The Dirt'. Dit album heeft een iets zwaarder geluid, dat de artieste toeschrijft aan haar nieuwe muzikale werkomgeving. Ook dit tweede album doet het zeer goed en raakte zelfs tot plaats acht in de US Bilboard Top Blues Albums. Omdat ze steeds meer gevraagd werd voor optredens in clubs en festivals in heel Noord Amerika zocht en vond ze een nieuwe thuisbasis in Detroit Michigan. In 2012 volgt haar derde cd 'Almost Always Never' dat het ook weer uitstekend doet. En nu is er dan de live cd/dvd 'Songs From The Road', met een selectie uit haar drie albums aangevuld met twee covers. 'Jealousy' van Frankie Miller en 'Manic Depression' van Jimi Hendrix. Op de cd staan twaalf nummers en op de dvd vijftien. De opnames voor deze live opname vonden plaats op 12 mei 2013 in The Borderline in Londen. Joanne Shaw Taylor is blij met het resultaat. Ze wilde geen gesleuteld product met overdubs en dergelijke, maar een live opname met een verwachtingsvol publiek en een warme band. Ze moest en ze zou die avond de set van haar leven spelen en dat is zeer goed gelukt want dit cd/dvd album is een must have voor iedere bluesrock liefhebber. Voor de liefhebbers nog even vermelden dat in de reeks 'Songs From The Road' van RUF Records ook al de live cd/dvd van Oli Brown, Savoy Brown en The Royal Southern Brotherhood verschenen.

De nu zevenentwintig jarige Joanne Shaw Taylor start het concert zoals we van haar gewend zijn. Stevig en haar Gibson klaar om in de aanval te gaan. 'Soul Station' uit haar laatste studio album 'Almost Always Never' is het perfecte nummer om de vier muzikanten dadelijk aan het werk te zetten. Het is een nummer met een super grungy riff, die gecombineerd wordt met die hese, zwoele stem van Joanne. Neem daarbij de uitdagende en jammerende gitaar en je hebt een super opener. Het toetsenwerk van Jool's Grudgings brengt deze song nog meer tot leven. Joseph Veloz plukt aan zijn bassnaren of zijn leven er vanaf hangt en drummer Tony Dicello zorgt voor een snel en krachtig geluid. Ook in 'Tied & Bound' neemt Jool's Grudging het voortouw. De Gitaar van Taylor klinkt ook hier weer erg mannelijk. Zelf zegt ze hier regelmatig het volgende over, I don't want to play easy, i want to play it dirt and rough. Het breekbare 'Beautifully Broken' begint met stevige bas en weer die heerlijke toetsen. Er zit heel veel emotie in dit nummer. Joanne laat haar Gibson weer meesterlijk jammeren in een zeer vette solo. Het bijna tien minuten durende 'Watch'Em Burn' doet terugdenken aan de beginjaren van Deep Purple. Je moet het geluid van de keyboards hier maar eens vergelijken met de klank van Jon Lord bij Deep Purple. Maar ook de ritme sectie speelt hier weer op een gedreven en zeer hoog niveau. En dan hebben we nog niet over de frontvrouw gesproken. Joanne gaat tot het uiterste maar vergaloppeert zich niet. Dit is puur genieten. Dit is bluesrock met ballen. Tot wat een einde van een relatie kan leiden hoor je in 'Diamonds In The Dirt'. Het is wellicht één van de mooiste nummers die Joanne ooit schreef. Het nummer is als een zachte golvende stroom, zo relaxed is deze song. Ze combineert het subtiele refrein prachtig met de grimmige verzen. En ook van een beetje Hendrix is deze dame niet vies. Jimi zou nooit geloven dat deze cover door een vrouw gespeeld wordt. Ze maakt 'Manic Depression' vrijwel onherkenbaar, bijna zoveel dat ze er precies haar eigen nummer wil van maken. Je kunt als je dit hoort alleen maar meer respect krijgen voor de gitariste Joanne Shaw Taylor. Zelf zegt ze ook dat ze zich meer ziet als live gitariste dan als zangeres. Het is pas op het podium dat deze dame zich kan uitleven op haar favoriete instrument en tijdens elk optreden maakt ze daar dankbaar gebruik van en legt ze heel haar ziel en veel passie in haar gitaarspel.

De tweede cover komt van de Schot Frankie Miller. Joanne speelt hier een eerlijke, soulvolle en wanhopig hartverscheurende versie van 'Jealousy'. Ook in dit nummer weet de gitariste iedereen te ontroeren door haar passievolle gitaarspel en dan zwijg ik nog van het magische vingerspel van Jool's op zijn toetsen. in het funky 'Kiss The Ground Goodbye' wordt het tempo fors omhoog gekrikt en alle registers open getrokken. Ook 'Just Another Word' heeft een hele mooie funky groove. Jool's Grudings blijft imponeren. Nu niet door een solo maar door het prachtig subtiel ondersteunen van dit nummer. Met enkele rake kloppen op zijn trom geeft Tony Di Cello de aftrap voor 'Jump That Train'. Tony blijft strak het ritme aangeven en Joe Veloz lijkt nooit moe te worden van zijn energieke, prima gepluk op zijn bas. Joanne blijft haar Gibson op een meesterlijke wijze bespelen. Als toegift wordt 'Going Home' de zaal ingeslingerd. Deze song met een knappe pompende groove komt uit het debuut album 'White Sugar'. Bluesrock van klasse AAA+++. Het moet daar een machtige avond geweest zijn op 12 mei in de Borderline. Voor de aanwezigen is deze cd een mooi aandenken. 'Songs From The Road' van Joanne Shaw Taylor is een echt gitaar album geworden. Haar zang is ondergeschikt aan haar energieke gedreven gitaarspel.

Maar natuurlijk moet je ook de dvd zien om te geloven dat schoonheid kan samenvallen met muzikaal vakmanschap. Op de dvd zie je pas hoe een spontane, stralend mooie jonge vrouw zichzelf volledig geeft op een podium met een natuurlijke brutaliteit. Je krijgt op de dvd ook nog vijf songs extra, met onder andere het zeer knappe 'Always Almost Never', 'Lose Myself To Loving You' en 'Let It Burn'. Deze cd/dvd is een aanrader voor wie van stevige bluesrock, met tussendoor een paar heel pure breekbare nummers houdt.

Walter Vanheuckelom

BAND:
Joanne Shaw Taylor – guitar and vocals
Joe Veloz – bass
Tony Di Cello – drums
Jool's Grudgings – keyboards