THE RIDES - CAN’T GET ENOUGH | ||||||||
![]() |
“The Rides” is een perfectie mix van muzikanten uit drie generaties. Het is, na de “Royal Southern Brotherhood” (de alliantie tussen de families Allman a Neville), opnieuw een super band anno 2013: Stephen Stills, Kenny Wayne Shepherd & Barry Goldberg. Stephen STILLS (Dallas, TX, °1945) is een Amerikaans gitarist en singer-songwriter, die het bekendst is van de groepen “Buffalo Springfield” en “Crosby, Stills, Nash & Young”. Stephen Stills speelt eerst in een aantal minder succesvolle bands zoals de "Continentals" en de "Au Go Go Singers". In 1965 vormt Stills samen met Neil Young en Richie Furay de groep “Buffalo Springfield”. Stills schrijft hun bekendste nummer “For What It’s Worth”. Na het uiteenvallen van Buffalo Springfield in 1968, vormt Stills samen met ex “Byrd” David Crosby en ex “Hollie” Graham Nash in 1969 de supergroep “Crosby, Stills & Nash” (CSN). Later kwam daar ook Neil Young bij en werd het “Crosby, Stills, Nash & Young” (CSNY). In 1971 richt Stills de groep “Manassas” op met o.a. Chris Hillman en Al Perkins. “Manassas” brengt twee albums uit: “Manassas” en “Down The Road”. CSNY valt uiteen in 1970, waarna de leden elk een solocarrière opbouwen. Stephen Stills heeft een 12-tal solo albums uitgebracht. Af en toe waren er nog reünies met Crosby, Nash en ook Young. Barry Joseph GOLDBERG (Chicago, IL, °1942) is een blues en rock keyboardspeler, songwriter en platen producer. Als teenager speelt Goldberg in Chicago met Muddy Waters, Otis Rush en “Howlin' Wolf”. In 1965, tijdens het ‘Newport Folk Festival’ is hij keyboardspeler in de band van Bob Dylan. In 1967 vormt hij samen met Mike Bloomfield “Electric Flag”. Als songwriter zingen Rod Stewart, Gladys Knight, Joe Cocker, Steve Miller, Bobby "Blue" Bland, Gram Parsons en B. J. Thomas Stills’ nummers. Stills werkte ook samen met Leonard Cohen (“Death Of A Ladies' Man”), “The Ramones” (“End Of The Century”) en “The Flying Burrito Brothers” (“The Gilded Palace Of Sin”). In 1994 is Goldberg, samen met Saul Davis de producer van “Blue Night”, een album van Percy Sledge. In 2002 speelt hij mee op een Bo Diddley tribute album “Hey Bo Diddley - A Tribute!” In 2005 en 2006 tourt Goldberg met de “Chicago Blues Reunion”, samen met Nick Gravenites, Harvey Mandel en Corky Siegel. In 2009 brengt Goldberg een titelloos album uit, met nog nooit uitgebrachte en herwerkte tracks. Kenny Wayne SHEPHERD alias Kenny Wayne Brobst (Shreveport, LA, °1977) is een Amerikaanse gitarist en singer-songwriter. Vanaf zijn zevende speelt hij gitaar. Hij leert door zelfstudie gitaar spelen, maar kan geen noten lezen. Zijn vader Ken Shepherd was een radio man en concert promotor. Als Shepherd dertien is wordt hij in New Orléans uitgenodigd door Bryan Lee. Na het maken van enkele demo tapes, versiert Shepherd een platencontract bij ‘Giant Records’ van Irving Azoff. In 1996 begint Shepherd aan een lange samenwerking met vocaliste Noah Hunt. Ze brengen het album “Blue On Black" uit. Shepherd is genomineerd geweest voor vijf ‘Grammy Awards’ en ontving twee ‘Billboard Music Awards’, twee ‘Blues Music Awards’ en twee ‘Orville H. Gibson Awards’. In 2007 begint Shepherd aan een DVD-CD project “10 Days Out: Blues From The Backroads”. Hierin jamt Shepherd (samen met enkele leden van “The Double Trouble Band”) met / en interviewt hij authentieke blues muzikanten als Clarence "Gatemouth" Brown, Bryan Lee, Buddy Flett, B. B. King, de mondharmonicaspeler Jerry "Boogie" McCain, Cootie Stark, Neal Pattman, John Dee Holeman, Etta Baker, Henry Townsend & Honeyboy Edwards; de laatsten zijn leden van de “Muddy Waters'” en “Howlin' Wolf'”s bands: waaronder ook Hubert Sumlin, Willie "Big Eyes" Smith en (last but not least!) Pinetop Perkins. In 2011 brengt Shepherd zijn zevende studioalbum “How I Go” uit. In 2012 rekruteert Stephen Stills via manager Elliot Roberts, die al met beiden samenwerkte, Barry Goldberg om een nieuwe band “The Rides” te vormen. Ze vragen gitarist Kenny Wayne Shepherd en sessie drummer Chris Layton om hen te vervoegen. De twee veteranen Stills en Goldberg hebben in 1968 al eens op eenzelfde album samengespeeld (lees op verschillende tracks ‘afzonderlijk’ gejamd) met Al Kooper (mede oprichter van “Blood, Sweat & Tears”) en zijn te horen op kant 1 (Mike Bloomfield - gitaar, Barry Goldberg – keys) en op kant 2 (Steven Stills - gitaar) van het BS&T - album “Super Session”. Daarentegen, in 2007, tijdens een privé feest van manager Jim Irsay (van de ‘Indianapolis Colts’) voor de ‘Super Bowl’, hebben Stills en Shepherd effectief samen gejamd. Wanneer Shepherd op het podium jamt met Mike Mills (“REM”), John Mellencamp en drummer Kenny Aranoff, vervoegt Stills deze occasionele groep en doet dit de volgende uren… Na het beëindigen van drie songs door Stills en Goldberg, is Shepherd bij het duo gekomen. Al na enkele songs vindt het trio zich in de muziek en wordt dit supertrio een feit. Ook de keuze van de covers gaf géén problemen. Er is voldoende afwisseling tussen de zes eigen composities, als de oprechte ballade “Only Teardrops Fall” [Over het verleden en nu, over fouten en goede voornemens], het zwoele en emotionele nummer “Can’t Get Enough” [Over het geluk putten uit de opportuniteit van samen te kunnen musiceren – “A harcore love song”], het bloederige beeldrijke “RoadHouse” [Het verhaal van de blues man ‘on the road’ via highway 45]of het reflectieve pleidooi “Don’t Want Lies”. “Word Game” is een bewuste song over hypocrisie en bullshit, dat Stills heel lang geleden schreef, maar nog niet opnam. De lead stem wordt door Stills (6x) en Shepherd (4x) gezongen. De vier cover songs zijn “That’s A Pretty Good Love” [Een cover van de legendarische Big Maybellene], “Talk To Me Baby” [De gekende en vaak gecoverde Elmore James’ cover, een shuffle blues met Barry Goldberg in de hoofdrol], “Search and Destroy” [Een nummer van Iggy Pop (“& The Stooges”), dat klinkt zoals een echte punk band klinken moet]en “Honey Bee” [De Muddy Waters’ cover is een uitgesponnen ode aan de (klassieker van de) oude blues]. De ritme sectie zijn bassist Kevin McCormick en de drummer van Shepherd, Chris Layton (ex Stevie Ray Vaughan’s “Double Trouble”). Producer van het album zijn Shepherd producer Jerry Harrison, Stephen Stills & Kenny Wayne Shepherd. De album tracks: 1”Roadhouse” [SS-KWS&BG] – 2”That’s A Pretty Good love” [Bryan Lucas & Fred Mendelsohn / zang: KWS] – 3”Don’t Want Lies” [SS-KWS&BG] – 4”Search And Destroy” [Iggy Pop, James Robert Williamson] –5”Can’t Get Enough” [SS-KWS&BG / zang: Stephen Stills] – 6”Honey Bee” [Muddy Waters / zang: KWS] – 7”Rockin’ In A Free World” [Neil Young & Frank M. Sam Pedro] – 8”Talk To Me Baby” [Elmore James] – 9”Only Teardrops Fall” [SS-KWS&BG / gitaar: SS & KWS] – 10”Word Game” [Stephen Stills]. Op het album staan een mix van blues / rock originals, van klassieke blues nummers (Muddy Waters en Elmore James) en verrassende bewerkingen van Stills’ Neil Young favoriet “Rockin’ In The Free World” en van een nummer van “Iggy Pop & The Stooges’ uit het begin van de jaren ’70 “Search and Destroy”. Laat ons hopen dat dit super trio “The Rides” één van de verassingen zal zijn op de festivals in 2014. Voor de jubileum uitgave van het BRBF in 2014 in Peer, is dit één van mijn grootste aanraders! Keep on rocking! Eric Schuurmans
Line up: Discography:
|
|||||||
|
||||||||