Net drie jaar geleden mocht ik hier kennismaken met “There Was A Time”, de derde studioplaat van de Texaanse singer-songwriter Hank Woji. Daaraan waren in 2005 het debuutalbum “Medaillon” en het bewijsstuk van zijn sociale engagement in “American Dream“ uit 2008 aan voorafgegaan.

Nu is Hank Woji er weer helemaal terug met een vierde plaat die “Holy Ghost Town” als titel meekreeg, acht nummers bevat en net iets meer dan een half uurtje van je tijd in beslag zal nemen. Zes van deze songs zijn nieuwe en eigen composities en met het uit 1970 daterende nummer “Deal” covert hij één van de mooiste door Jerry Garcia en Robert Hunter geschreven klassiekers uit het rijke repertoire van ‘Grateful Dead’. De tweede cover op deze cd is “Terlingua Blues”, geschreven door Randy Moore, een in de gelijknamige plaats wonende stadsgenoot van Hank Woji.

Zes instrumentalisten op dobro (Colin Brooks van ‘Band Of Heathens’), mandoline (Laird Considine), viool (Jeff Duncan), zingende zaag (Guy Forsyth), basgitaar (Thomas Helton) en drums (Roger Wolford) stonden Hank Woji bij in de opnamestudio voor deze liedjes en de uit Austin afkomstige zangeres Karen Mal leverde haar gesmaakte bijdrage als harmony vocaliste. Zelf tekende hij voor de productie van deze vierde plaat.

“Holy Ghost Town” is een rustige, sfeervolle plaat met luisterliedjes en betekenisvolle verhalen die uit de pen van Hank Woji vloeiden. Zelf speelt deze troubadour daarbij op akoestische gitaar en op mondharmonica. Als vergelijkingspunten voor zijn muziek moet u denken aan het werk van Steve Earle, Townes Van Zandt of Woody Guthrie.

Deze plaat begint met het instrumentaal rijk georkestreerde “Beneath The Golden Moon”, waarna Hank Woji de bluesrockstijl verkiest voor het nummer “Solomon’s Child” en als volleerd balladeer een boeiend verhaal vertelt in “The Last Time I Saw Jesus” waarbij Karen Mal zeer sober maar evenzo mooi meezingt.

De ‘Grateful Dead’-cover is moeilijk beter te brengen dan het origineel en dus quoteren we dit dan maar als een verdienstelijke poging. Het door knap vioolspel gelardeerde “The Streets Of Jericho” is onze favoriete track op “Holy Ghost Town”, naast de albumtiteltrack die meteen na die song volgt. Afgesloten wordt er hier met “Hank’s Ole Dusty Road Rag”, een instrumentale ode op akoestische gitaar en zingende zaag aan naamgenoot Hank Williams, één van zijn muzikale helden en voorbeelden.

Hoewel we wel op wat meer liedjes en een langere duurtijd van deze plaat hadden gehoopt, mag deze vierde plaat van Hank Woji alweer als een nieuwe parel aan zijn muzikale kroon worden toegevoegd.

(valsam)