Deb Ryder, geboren in Peoria, IL, verhuist met haar familie van Illinois naar Chicago, ‘the windy city of the blues’. Al heel jong hoort ze van haar vader, Allan Swanson die zanger is, jazz, blues en gospel. Wanneer ze met haar familie naar LA verhuist, wordt Deb opnieuw ingeleid in de blues, via de uitgebreide platen collectie van buurman Bob Hite (1943-1981). Hite was de  leadzanger en “The Bear” en samen met Alan Wilson, de oprichter van de bluesrock band “Canned Heat”. “Canned Heat” trad regelmatig op in ‘The Topanga Corral’, de R&R club van haar stiefvader en openden er voor blues legendes als Big Joe Turner, Charlie Musselwhite, Etta James, Taj Mahal e.a. Deb was een vaste klant van de wekelijkse blues avond van Big Joe Turner. Hier oefent Deb haar stem, terwijl de band repeteert. In diezelfde periode wordt ze muzikaal ook begeleid door Etta James. Etta betrekt haar waar mogelijk bij projecten, die Deb’s eigen muzikale stijl ongetwijfeld beïnvloed hebben. Hier ontdekt Deb haar liefde voor het zingen en voor de blues. Deb studeert in LA muziek aan het UCLA ‘Department of Music’. Ze wordt later een succesvolle studio muzikante / zangeres. Deb is te horen in verschillende commercials en als backing op diverse albums. Wanneer ze haar man de bassist Ric Ryder ontmoet, haakt ze opnieuw aan, aan de blues roots. Ryder is haar drijfveer die haar aanmoedigt om haar eigen nummers te gaan schrijven en zingen. Samen vormen ze de “The Bluesryders”, een band die ondertussen al twintig jaren in de lokale clubs en festivals optreedt.

Het debuut album van Deb Ryder “Might Just Got Lucky” is een album met tien eigen composities, waarmee ze heel veelzijdig, een ode brengt aan de blues, haar leven. De ritme sectie van haar man Ric Ryder en bassist Paul Kennedy wordt ondersteund door drummer Brad Swanson. Met enkele gitaar legendes als Albert Lee en Kirk Fletcher in de line up, legt Deb de lat beslist hoog. De overige muzikanten zijn de gitaristen Dave Dills en David Skar, James McVay (dobro), Greg Hilfman, Eric Lynn en Mo Beeks (keys), Gene Rabe (accordeon), Larry David en Stan Behrens (mondharmonica, sax) en Bob Crail (sax).   

 1”Get A Grip” [In de opener van het album is Ryder meedogenloos tegen haar man en liegt de tekst er niet om: “Get a grip, get real, or get gone”] – 2”Blue Collar Blues” [Dit nummer swingt, jumpt en jives, terwijl de tenor sax van Behrens jammert en Albert Lee met zijn riffs Ryder dwingt vol uit te gaan: “shake off those blue collor blues!”] – 3”Really Gone” [Ryder gebruikt in dit groovy jazzy nummer in haar stem haar natuurlijke, wat brutale gegrom, om haar blues te kunnen zingen / Gee Rabe op mondharmonica heeft dit begrijpen en beaamt haar “I’ve got a bad, bad feeling, baby”…] – 4”Might Just Get Lucky” [In dit donker nummer is er de piano van Greg Hilfman en de zwoele stem van Ryder, die tracht haar romantische aanzoeker te controleren, vanuit de hoogte] –5”Come On Home To Me” [Een sexy dosis funk, doet de spanning toenemen en maakt de uitnodiging aannemelijk: “come on to me, I got what you need”] – 6”Ce Soir Ce Soir” [Country en zydeco, met het accordeon van Gee Rabe en Ryder die uiteindelijk de beslissing bepaalt] – 7”Bad Bad Dream” [Een slow blues volgens het boekje, met op de voorgrond de diep gekwetste ziel van Ryder] – 8”The Angels Cried” [Een beetje New Orléans en R&B in deze muzikale klaagzang, over wat drank kan doen met een man] – 9”Love Stealin Lair” [Boogie blues en Ryder, die furieus doet tegen de man die haar bedriegt / David Dills op gitaar is een verwittigd man!] – 10”These Hands” [De afsluiter is een prachtige akoestische gospel stomp, die op gang getrokken wordt door de Delta dobro van James McVay].

Deb Ryder is niet zomaar een nieuwe blues zangeres, neen, ze ademt blues. Ze legt met haar krachtige stem de juiste emoties, in de nummers die ze zingt. Haar stijl is een combinatie van de klassieke en hedendaagse blues stijlen. Deb Ryder bezit het talent om te doseren en te demonstreren in datgene waar ze goed in is.  

Eric Schuurmans

Line up:

Vocals:: Deb Ryder
Guitars::
Albert Lee (2,6)
Kirk Fletcher (1,3,5,7,8)
Dave Dills (9)
David Skar (7)
Dobro:: James McVay (10)
Bass:: Ric Ryder – Paul Kenedy (2)
Keyboards::
Greg Hilfman (1,4,5,6,7,8,9)
Eric Lynn (7)
Mo Beeks (2,3)
Accordion:: Gee Rabe (6)
Harmonica::
Larry David (1)
Stan Behrens (3,4)
Sax::
Stan Behrens (2)
Bob Crail (1,5,8)

Discography:

2013: “Might Just Got Lucky”