Donna Ulisse is een in Virginia geboren dame die na haar huwelijk met Rick Stanley, zanger van een western swingband, naar Nashville uitweek om daar aan een eigen zangcarrière te gaan werken. Zij is door de jaren heen een prominente vertegenwoordigster van de religieus geïnspireerd country- en bluegrassmuziek geworden, zoals ze eind 2011 nog bewees met haar op het kerstverhaal en Kerstmis geïnspireerde plaat “All The Way To Bethlehem”.

Het nieuwe album “Showin’ My Roots” is haar zevende studioplaat en zoals de titel laat vermoeden neemt Donna Ulisse de luisteraars mee naar de muziek waar ze mee opgroeide. In het gelijknamige openingsnummer dat ze samen met haar echtgenoot heeft geschreven maakt ze dit van meet af aan duidelijk door een aantal van haar favoriete songschrijvers en zangers met naam te vermelden.

Ook in het enig resterende zelfgeschreven slotnummer “Ive Always Had A Song I Could Lean On” verwijst ze naar het gospelnummer “Jesus Loves Me” dat haar altijd troost kon bieden bij moeilijke momenten in haar leven.

De overige elf liedjes op “Showin’ My Roots” zijn covers van bekende en minder bekende country- en bluegrassliedjes. Zo brengt Donna Ulisse het nummer “One Way Rider” van Rodney Crowell, “Send Me The Pillow That You Dream On” van Hank Lochlin, “In The Good Old Days When Times Were Bad” van Dolly Parton en “Your Good Girl’s Gonna Go Bad” van Tammy Wynette, naast “Somebody Somewhere (Don’t Know What He’s Missing Tonight)” en “Fist City” (zie video) van Loretta Lynn als meest gekende pure countrysongs, die hier weliswaar ondergedompeld werden in een badje van bluegrassklanken afkomstig van mandoline, banjo, dobro en fiddle.

Bij de bluegrass-legendes selecteerde Donna Ulisse het door Carter Stanley, de in 1966 overleden oom van haar man Rick, geschreven nummer “How Mountain Girls Can Love” en de song “If That’s The Way You Feel” van ‘The Stanley Brothers’ Carter en Ralph die in de jaren ’50 de bluegrass-scène domineerden.

Verder brengt ze samen met bluegrass-mandolinespeler Sam Bush een duet in de traditional “Take This Hammer” en vertolkt ze de gospelsong “Wait A Little Longer Please Jesus” waarvan ze zelf zegt dat dit het enige liedje was dat ze ooit door haar vader heeft horen zingen.

In de voorbije twintig jaar werden er heel wat liedjes van Donna Ulisse gecoverd door bekende bluegrassartiesten. Op “Showin’ My Roots” stelt ze deze keer echter haar eigen muzikale voorbeelden centraal en bezorgt ze hen een oprecht eerbetoon door zelf een liedje uit hun repertoire te coveren. Ze doet dat op een heel professionele en indruk makende wijze en bewijst daarmee dat zij in deze 21e eeuw één van de allergrootste componisten en stemmen in dit genre is.

(valsam)