De naam van Parissa Bouas was ik hier bij Rootstime in de voorbije jaren al een paar keer tegen gekomen. De Grieks-Australische zangeres dook eerder al op als medewerkster aan het project ‘The Hottentots’ van de uit het Belgische Mechelen naar Australië uitgeweken folkzanger- en songschrijver Carl Cleves, haar levenspartner sinds vele jaren en bij specialisten ook bekend onder zijn echte naam Carl van Hoogenbempt.

Met haar recente als ep-tje gelanceerde soloplaat “The Full Force Of The Wind” debuteert Parissa Bouas als soloartiest en brengt ze vintage jazzmuziek zoals die in de jaren ’40 en ’50 gebracht werd door de legendarische Amerikaanse jazz-zangeres Billie Holiday. De kitscherige klanken van een Parijse nachtclub duiken op in de meeste van de zes tracks op dit album, die weliswaar allemaal door Parissa Bouas zelf werden gecomponeerd, met uitzondering van de openingstrack “Sad Eyes” waaraan de eerder vermelde Carl Cleves heeft meegeschreven en die als eerste single uit deze plaat werd uitgebracht.

In nauwelijks 25 minuten worden deze zes liedjes gepresenteerd en als luisteraar waant u zich gegarandeerd zo’n 70 jaar terug in de tijd. Wat als een echte prestatie mag worden beschouwd is de wijze waarop zij deze nieuwe nummers zo oud kan laten klinken, ondanks het feit dat ze in de studio werden opgenomen met de meest moderne technologische snufjes en apparatuur.

“The Full Force Of The Wind”, de schitterend gezongen titeltrack van deze ep hebben we ter kennismaking voor u op video bijgevoegd aan deze recensie. Van de andere songs onthouden we vooral het als Parijse tango gepresenteerde openingsnummer “Sad Eyes” en het erg catchy gebrachte “Honey And Candle Light”.

De producer van deze cd is Michiel Hollanders, een Nederlandse multi-instrumentalist en instrumentenbouwer en die heeft een sterk staaltje afgeleverd met deze plaat die aan de jazzstijl van o.a. Madeleine Peyroux en/of Melody Gardot doet denken. Met dit minialbum heeft Parissa Bouas ondertussen al enkele prijzen weten binnen te rijven in de wereld van de jazzmuziek. Een eigen oordeel hoeven we dus niet echt meer te vellen over dit schijfje dat zijn succesvolle weg al gebaand heeft bij de liefhebbers van ‘old time’ jazzliedjes.

(valsam)