DELTA MOON – LIFE’S A SONG / TURN AROUND WHEN POSSIBLE – LIVE - VOLUME 1 & 2 | ||||||||
“Delta Moon” is (per definitie) de gitaartandem Tom Gray & Mark Johnson. Tom GRAY is geboren in Washington D.C. en groeit op in Virginia en Georgia, maar zijn echte thuis is altijd de familiehoeve in de bergen van Noord Carolina geweest. In de aanvang van de jaren ’80 is Gray als keyboardspeler, de frontman van een rock band “The Brains”. Ze nemen samen twee albums op (Mercury Records). Pas later begint Gray steel gitaar te spelen. In 2008 wordt Gray door ‘The American Roots Music Association’ genomineerd als ‘Blues Songwriter of the Year’. Nummers van Gray zijn opgenomen door Cyndi Lauper (incl. de hit “Money Changes Everything”), Manfred Mann, Carlene Carter, Bonnie Bramlett e.a. Mark JOHNSON groeit op in een caravanpark in Ravenna, Ohio. Mark komt vaak bij zijn oom, die de eigenaar van een platenzaak is. Mark heeft als student, gitaar gespeeld in verschillende groepen. In het begin van de jaren ’90 verhuist Johnson naar Atlanta, waar hij een band vormt met als naam “The Rude Northerners”. In die periode geraakt hij geobsedeerd door de bottleneck slide gitaartechniek. “Delta Moon” als groep is een sterke mix van karakters en sounds. Tom Gray en Mark Johnson zijn elkaar voor het eerst (toevallig) tegengekomen in een muziekwinkel in Atlanta. Gray probeert bij die ontmoeting aan Johnson een Dobro Gibson (resonator)gitaar te verkopen, die in zijn busje ligt. (Nvdr: ‘Dobro’ van Dopyera Brothers, de Slowaaks-Amerikaanse oprichters van het bedrijf - waarbij ‘dobro’ ‘goed’ betekent in het Slowaaks) De verkoop die niet door gaat had wel een vervolg, want ze wisselden toen hun telefoonnummers uit. Het gevolg was dat ze daarna regelmatig met elkaar zijn gaan optreden in clubs en party’s, in de omgeving van Atlanta. Mark Gray heeft de groepsnaam “Delta Moon” voorgesteld, nadat hij het geboortehuis van Muddy Waters bezocht had in Clarksdale, Mississippi. Het duo wordt een volwaardige blues band, nadat ze een ritme sectie gevonden hebben en gaat optreden in grotere clubs en festivals. In 2003 wint de band in Memphis de ‘International Blues Challenge’. Gestimuleerd door deze award, is de band gaan touren in de US, Canada en Europe. In 2007 is de bassist Joseph Franher bij de groep gekomen en nog later drummer Marlon Patton. Tot en met heden is dit de line up van de band. Tom GRAY – Mark JOHNSON – Franher JOSEPH – Darren STANLEY In 2012 is er in de States, op verschillende locaties, een live album opgenomen: “Life’s A Song – LIVE Volume One”. Gedurende drie optredens op verschillende locaties, in november en december, zijn er veertien tracks opgenomen. Op drie covers na, zijn alle nummers originele nummers van het duo. Na deze Amerikaanse tour en de release van dit album, is de band in het voorjaar van 2013 in Europa gaan touren. Dit resulteerde opnieuw in een live album: “Turn Around When Possible – LIVE Volume Two”. (Nvdr.: omdat ze zelf met hun tourbusje reden en de GPS hen dikwijls terug op de juiste weg moest brengen…) De tien tracks op dit tweede album zijn in Bremen, DE, opgenomen en in Atlanta afgewerkt. VOLUME 1: “Life’s a Song: Recorded at: ‘Papa Mojo’s Roadhouse’ North Carolina – ‘Eddie’s Attic’ Georgia – ‘Bradfordville Blues Club’ Florida - (December 2012): 1”Hell Bound Train” - 2”Black Cat Oil” - 3”Lonely” - 4”Get Gone” - 5”Black Coffee” - 6”You Got To Move” [Fred McDowell] – 7”Goin’ Down South” [R.L. Burnside] – 8”I’m A Witness” - 9”Clear Blue Flame” – 10”Stuck In Carolina” – 11”Life’s A Song” - 12”Blind Spot” – 13”Lap Dog” - 14”Shake Your Hips” [James Moore]. Op het live album hoor je een relaxe band, met vanzelfsprekend veel slide gitaar en de nodige jams, eigen aan dit soort shows. Wat spijtig is aan dit album is dat er weinig overgebleven is van de gesproken intro’s tussen de nummers, die ook voor een deel de sfeer weergeven van de band en het publiek. Uitzondering op de regel is hier 7”Goin’ Down South” een cover van een nummer van R.L. Burnside. De bijna langste track op het album, is voor mij ook de beste track met voorstelling van de band en een geweldige drumsolo van Darren Stanley. Absoluut niet te missen! Uiteraard zijn er ook vele pluspunten. Eén van deze belangrijke pluspunten, is dat de geluidsopnamen (inclusief de latere mix) goed gebeurd zijn. Zowel de stemmen als de individuele instrumenten zijn zeer goed te horen / te onderscheiden. Hierdoor wordt het live karakter van de opnamen versterkt. Nog andere hoogtepunten in de songs zijn er zeker (de keuze is moeilijk en zeer zeker persoonlijk…), als "Hellbound Train", “Clear Blue Flame” of "I'm A Witness"… Alle nummers klinken heel authentiek, samenhangend en ongeforceerd. De diepe wat norse stem van Tom Gray haalt in warmte het niveau van iemand als T.J. White en de twee(ling) slide gitaren klinken als één. De gast Mel Melton doet in Durnham, Noord Carolina, op mondharmonica schitterend zijn ding in "Black Coffee" en in de geweldige lange cover van James Moore "Shake Your Hips.” Alleen al voor de intro van dit nummer moet je dit album al kopen. Klasse! Luister naar dit album als één geheel en geniet ten volle van de veertien nummers, of 1 uur en vijftien minuten Delta grooves… VOLUME 2: “Turn Around When Possible”: Recorded at: ‘Meisenfrei Bremen Germany’ (May 2013): 1”Midnight Train” [Jean Anne Chapman] – 2”Black Coffee” ** - 3”The Wrong Side Of Town” - 4”Get Gone” ** - 5”Shake ‘Em On Down” [Fred McDowell**] – 6”Hard Time Killing Floor Blues” [Skip James] – 7”Goin’ Down South” ** [R.L. Burnside] - 8”True Love Lies” - 9”Nightclubbing” [David Bowie, Iggy Pop] – 10”That’s It” - ** Op beide albums te horen! “Delta Moon LIVE” deel 2 is op drie nummers na géén hard copy van hun US live tracks. Enkel ”Black Coffee”, ”Get Gone” en ”Goin’ Down South” zijn op beide albums te horen. Fred McDowell is ook op beide albums te horen, maar met verschillende nummers. Mississippi Fred McDowell (1904-1972) was een ‘North Mississippi hill country blues’ zanger en gitarist. Hij schreef geweldige nummers als “You Got To Move”, een populair nummer dat door vele andere muzikanten (als Eric Bibb, “Rolling Stones”…) al gecoverd werd. De onopvallende eend in de bijt op dit album is de cover van rockers Iggy Pop & David Bowie “Nightclubbing” (uit het eerste solo album van Iggy Pop “The Idiot” – 1977). Het nummer is een slow blues met de ritme sectie van Joseph en Stanley, die met zware grooves de nachtelijke psychedelische sfeer extra inkleuren. Op zich is dit inderdaad géén ongewone keuze van de band, omdat dit nummer geschreven is in het begin van de periode dat Bowie in Berlijn is gaan wonen (“Berlin Trilogie). En daarna zingt Tom Gray als afsluiter: “That’s It”… om na tien tracks deze vijfenvijftig minuten durende opnamen af te sluiten. Of kort samengevat: “Delta Moon” is een kwartet dat even authentiek klinkt als het diepe Zuiden van de US. Een dubbele aanrader (ook voor mensen zonder GPS)! Eric Schuurmans “Tom Gray and Mark Johnson are the key contributors and founders of the Atlanta-based quartet ‘Delta Moon’. The Southern blues songs on their live albums ‘Life’s A Song’ and ‘Turn Around When Possible’, which were recorded at different venues in the USA and also in Bremen, Germany, are catchy, authentic, honest and inviting. A real blues experience!”
Line up: Discography: |
||||||||
|
||||||||