Gary Fletcher is geboren in Lambeth, een district in centraal Londen UK en groeit op in Streatham, Zuid Londen. Fletcher is bij de meeste muziekliefhebbers bekend als de bassist van “The Blues Band”. Het éérste album dat Fletcher koopt is er een van “The Beatles”. Daarna volgen Eddie Boyd en “Cream”, qua genre meer blues georiënteerde albums, die hem meer inspireren en die hem op de Spaanse gitaar van zijn zus doen tokkelen. Met enkel het riff van Willie Dixon’s ”Spoonful” in zijn hoofd, krijgt Fletcher een plaats in zijn éérste band “The Breath Of Life”. Samen met enkele lokale muzikanten stelt hij later zijn eigen band “Garfield Row” samen. Het is een semi akoestische folk rock band, die in de lokale pub van de vader van de bassist van “Jethro Tull”, Glenn Cornick mag spelen. Fletcher verlaat de band om met de rock band  “Panama Scandal” te gaan spelen. In het midden van de jaren ’70 wordt Fletcher lid van de blues rock band “Sam Apple Pie”, later verandert de naam in “The Vipers”. Onafhankelijk hiervan, versiert hij samen met zijn oude vriend en songwriter Steve Gurl een platencontract. Een derde partner Hilary, zijn latere vrouw, vervoegt het songwriters team. In het najaar van ’78 speelt Fletcher als bassist samen met Dave Kelly bij “The Wildcats”, een band die opgericht is door Wilgar Campbell, de ex drummer van Rory Gallagher. 

Van zanger / slide gitarist Dave Kelly (ex “The John Dummer Blues Band”, “Howlin' Wolf” en John Lee Hooker) krijgt Fletcher in 1979 het voorstel om, samen met zanger / mondharmonicaspeler Paul Jones en gitarist Tom McGuinesss (beiden ex “Manfred Mann”) en drummer Hughie Flint (ex John Mayall, “McGuiness Flint”), bassist te worden van “The Blues Band”. “The Blues Band” speelt direct voor volle zalen, treedt al snel op in ‘Rockpalast’ en wordt geboekt voor het jaarlijks grootste openluchtfestival in de UK (en in de wereld) in Glastonbury. Ze brengen in 1980 al vrij snel een éérste album uit. In 1982 verlaat Flint de band en wordt vervangen door drummer Rob Townsend (ex “Family”). Met Flint als drummer en met een nummer van Bob Dylan, nog even wat herinneringen ophalen met een opname uit 1979 van “The Blues Band.

Gelijklopend heeft Gary Fletcher gedurende deze voorbije vijfentwintig jaren ook aan zijn eigen carrière gewerkt. In 1997 brengt hij als side project met “The Relatives” een ‘apart’ pop album “Feud Of Love” uit . Fletcher heeft ondertussen ook samengewerkt met “The Dave Kelly Band”, Christine Collister en “Dave Kelly & The Travelling Gentlemen”. Pas vrij recent is Fletcher echt solo gegaan, nadat hij in “The Blues Band” ook co-lead zanger werd, samen met Paul Jones en Dave Kelly. Zijn éérste solo album is uitgebracht in 2004: “The Official Gary Fletcher Bootleg Album”. Dit album bevat originele nummers van “The Blues Band”, die ze in de voorbije drieendertig jaren geschreven en opgenomen hebben. In 2007 brengt Fletcher “Human Spirit” uit, waarop zijn zoon Jack de bassist is, drummer is Rob Townsend en gitarist is John Evans. De gasten op dit album zijn de gitaristen Bernie Marsden, Micky Moody en Dave Kelly en  Steve Simpson op mandoline, viool en gitaar en Mark Feltham en Paul Jones op mondharmonica.

“Giant From The Blue” is in 2011 uitgebracht door “The Gary Fletcher Band”. De line up bestaat uit drummer Pick Withers (ex “Dire Straits”) en Steve Ling als lead gitarist. Jazz giant trompettist Guy Barker, mondharmonicaspeler Mark Feltham (“Nine Below Zero”) en de “Kokomo” (backing vocals), zijn de gasten. Het album “In Solitary” uit 2013 is ‘live’ opgenomen in de studio, zonder overdubs enz. met enkel Gary Fletcher op akoestische gitaar en zang: “just guitar & voice…”

 “GIANT FROM THE BLUE”:   1”I Just Don’t Know” - 2”User Man” - 3”It Take Love” - 4”I’ll Never Leave You” - 5”It’s ” - 6”Stop Messing With My Wife” - 7” My Love Made You Wrong” - 8” In Love With A Wish” - 9”Can’t Live With, Can’t Live Without” - 10”Can’t Love Another” - 11”What Have You Done?” - 12”That’s My Way”.

De twee nieuwe albums van Gary Fletcher verschillen wezenlijk, omdat één album solo en één album met de band gemaakt is. “Giant From The Blue” is het album met de band en bevat twaalf originele Fletcher nummers. Het album is in beperkte oplage in 2011 uitgebracht. Het album is een aangename mix van melodieuze rock  en blues. Veel slide blues hoor je in het nummer “User Man”, dat een extra accent en meerwaarde krijgt, door de ingehouden mondharmonica grooves van Mark Feltham. In het jazzy nummer “It’s Not My Call” horen we Guy Barker op trompet, die het karakter van de song bepaalt. In het krachtige en gedreven poppy “Can’t Live With, Can’t Live Without” herkennen we “The Blues Band”, zoals ze klonken tijdens hun top momenten; met uiteraard opnieuw een indrukwekkende portie slides. Afsluiter van het album (duur: 11:03) is het uitgeklede nummer “That’s My Way”. Het langste nummer is een singer-songwriter track, met een uitgesmeerde sterke akoestische intro. Deze intro gaat als het ware ruis loos over in een ‘hidden track’, die opnieuw trompettist Guy Barker tussen de brede slides door, in de spot lights zet. Heel knap! Heel zeker mijn favoriete track van dit album.

“IN SOLTARY”:   1”If You Were Here” - 2”It Take Love”- -3”Affric” [Instrumental]- -4”I Wanna Be With You”- 5”The Same Thing” [Willie Dixon] - 6”Tell Me What I Gotta Do” - 7”Delta T79” - 8”Fall From Grace Blues” - 9”Nobody’s Fault” [Johnson] - 10”Nicanda” [Instrumental] - 11”I Am The Doctor” - 12”Maybellene” [Chuck Berry].

“In Solitary” gaat Gary Fletcher als kluizenaar akoestisch ‘ten voeten uit’. Op het album staan buiten de negen eigen nummers ook drie covers. Twee tracks zijn blues ‘chestnuts’. Eén nummer is van Willie Dixon “The Same Thing” en één van “Blind Willie Johnson” “Nobody’s Fault”. Fletcher brengt variatie in de nummers door van stemming en gitaar (soms op resonator) te wisselen. De afsluiter is de derde en zeker de bekendste cover, een nummer van rock legende Chuck Berry “Maybellene”. Qua zangstijl en gitaar fingerpicking techniek herken ik hier andere groten als een Eric Bibb, in Fletcher. Het betoverende “Affric” en “Fall From Grace Blues” zijn hiervoor overtuigende en hele mooie voorbeelden. Fletcher’s nummers zijn oprecht en de teksten heel gevoelig. Van de eigen nummers is het korte maar erg boeiende “Delta T79″ door zijn slides gewoonweg fascinerend.

Fletcher bewijst voortdurend dat hij niet alleen bassist gebleven is, maar dat hij ook de slide techniek onder de knie heeft en dat hij een volwaardig (lead) zanger is. Of, samengevat kunnen we hier spreken over twee knappe gevarieerde albums, die de blues in de UK opnieuw in de aandacht brengen. Dit zijn daarom bijzondere aanraders!     

Eric Schuurmans

Line up:
“Giant From The Blue” by “The Gary Fletcher Band”:
Gary Fletcher: guitar, vocals
Pick Withers: drums
Steve Ling: guitar
Jack Fletcher: bass
&
Guy Barker: trumpet
Mark Feltham: harmonica
Kokomo: backing vocals

“In Solitary”: “just guitar and voice”:
Gary Fletcher: guitar, vocals

Discography:
Gary Fletcher solo & with the band:
2004: “Official Gary Fletcher Bootleg Album”
2007: “Human Spirit” – with the “Gary Fletcher Band”
2011: “Giant From The Blue” – with the “Gary Fletcher Band”
2013: “In Solitary”

With Dave Kelly:
1979: “Willing”
1981: “Feels Right”
1983: “Dave Kelly Band Live”
1984: “Mind In A Glass”
1993: “Making Whoopee - 1979/1982” - Compilation album
1997: “Waiting For Bessie-1984/1987” – Compilation album

With ““The Relatives”: 
1997: “Feud Of Love”

With Christine Collister, Dave Kelly & “The Travelling Gentlemen”:
2008: “Live”

With “The British All Stars”:
2007: “Live At The Notodden Blues Festival”

With “The Blues Band”:
1980: “The Official Blues Band Bootleg Album”
1980: “Ready”
1981: “Itchy Feet”
1982: “Brand Loyalty”
1983: “Bye-Bye Blues”
1986: “These Kind Of Blues”
1989: “Back for More”
1991: “Fat City”
1993: “Homage”
1995: “Wire Less”
1996: “18 Years Old & Alive”
1999: “Brassed Up”
2001: “Scratching On My Screen”
2001: “Green Stuff”
2002: “Stepping Out”
2005: “Thank You Brother Ray”
2011: “Few Short Lines”
& the compilations:
1999: “Best of the Blues Band”
2001: “Itchy Feet/Brand Loyalty” (Reissue)
2001: “Official Bootleg Album/Ready” (Reissue)
2004: “Be My Guest”
2004: “Thank You Brother Ray”
2005: “Best of the Blues Band”
2005: “Blues Band Box”