BEN HEMMING – THE DEVIL BESIDE ME

 

 “ His ability to capture the rawness of emotion remains undiminished… “

De singer-songwriter Ben Hemming is afkomstig van Worcester, de stad met een van de grootste kathedralen van Groot-Brittannië. Hij behoort tot de lichting “nieuwe” Britse muzikanten en wordt omschreven als “Gothic Americana singer songwriter with a dark Blues soul... “.

Zijn vorige release ‘City of Streets’ (de opvolger van zijn debuut ‘Broken Man’ [2015]), die we hier uitvoerig bespraken, werd opgenomen in Spydeberg, een kleine stad in Noorwegen op zo’n veertig minuten van Oslo, in de Velvet Recording “state of the art” studio. Hemming koos ‘City of Streets’ als titel voor zijn album omdat de meeste nummers in Londen geschreven zijn, de stad waar Hemming nu woont en, waar hij een poging doet om de isolatie te verwoorden, die in het hart van deze moderne metropool ligt.

Ben Hemming bracht enkele maanden geleden zijn nieuwe album uit met de wat bizarre titel ‘The Devil Beside Me’. De opnames gebeurden in Londen in de nog vrij nieuwe Blue Studio’s o.l.v. producer/ingenieur Marc Waterman. Dat het géén vrolijk album zou worden deed de titel al vermoeden, maar bleek ook uit de inhoud van de nummers, die bulken van ellende, bitterheid, hoop en eenzaamheid.   

Niet met de titelsong, maar met “Dead Man Blues” opent Hemming donker, traag en op aangeven van drummer Luigi Rampino, dreunend zijn trip. Ook “Inside” geraakt niet op snelheid en klinkt al even zwaarmoedig. In “Feeling Holy” voelt Hemming zowel heilig als eenzaam, wat hij vertaalt in nog een log en slepend nummer, dat als golven over je geen gaat. “Never Had a Heart (en ik vervolg de openingszin) “cause I sold my soul” zegt genoeg over de sfeer die er over het nummer hangt. Ook nu weer muzikaal zwaar, waarbij een vergelijking met Radiohead hier kan. “I Know It to Be True” heeft breekbare en desolate momenten én trage loodzware riffs. Dat Hemmings het hier heeft over “de dag des oordeels” of het laatste oordeel, maakt het er allemaal niet vrolijker op. Donkere wolken drijven dan opnieuw binnen op “Take This Life”, wat zich vertaalt in Hemming’s gitaarspel. “Me and the Leper” (zijn ontmoeting met de duivel)is de meest bluesy track en “One Eyed King” een stomend raggende country blues, met een scherp hard geluid. “The Sea” gaat ook wat meer de bluesy kant op, maar bezorgt je ook Jim Morrison/Doors gevoel. Afsluiten doen we wel met de titelsong. “The Devil Beside Me” is niet hoopgevend. Hemming blijft somber en zwartgallig en sluit zich in deze traag bonkende country blues af voor de buitenwereld.

Geen simpel iemand die Ben Hemming. ‘The Devil Beside Me ’ is een album waarmee hij opnieuw zijn grenzen verlegt en met zijn “Nu-blues” indruk maakt. 

“ On ‘The Devil Beside Me’ Ben Hemming (he’s not just any) pushes his limits again and made his boldest musical statement to date… “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

 

10 cd's te winnen!

Wil je daar kans op maken, dan mail je ons gewoon even:
je naam, je adres en de vermelding
: BEN HEMMING
Binnen een aantal weken wordt uit alle inzendingen de gelukkigen getrokken.
Wij hopen dat u massaal Rootstime - hier - zult mailen
De winnaars worden per mail verwittigd.

Album track list:
01. Dead Man Blues - 02. Inside - 03. Feeling Holy - 04. Never Had a Heart - 05. I Know It to Be True - 06. Take This Life - 07. Me and the Leper - 08. One Eyed King - 09. The Sea - 10. The Devil Beside Me
Lyrics/music © 2019 by: Ben Hemming, unless where else [noted] - Produced by: Marc Waterman

Album line-up:
Ben Hemming: vocs, guitar / James Hosking: bass / Luigi Rampino: drums

Discography Ben Hemming:
The Devil Beside Me [2019] | City Of Streets [2017] | “Rambling Man”/”The Colour of My Blues” (single) [2016] | Broken Man [2015] 

 

Artiest info
Website  
 

video