HARMONICA SHAH - SPRING BLUES ECAUSSINNES - 17 MEI 2008

Hallo en welkom in België. Kom je hier voor de eerste keer?
Harmonica Shah: Jazeker. Ik werd verondersteld naar hier te komen met Howard Glacer maar omwille van technische problemen werd dat optreden in het verleden afgeblazen. Ik wil zeker in de toekomst meer naar België komen om op te treden. Het geeft mij een goed gevoel.

We zien je hier inderdaad niet veel, enig idee hoe dat komt?
Harmonica Shah: Met Howard Glacer kwam ik op regelmatige basis in Europa. Problemen zorgden ervoor dat we ieder onze eigen weg gingen bewandelen. Ik ben misschien niet de makkelijkste persoon om mee om te gaan. Ik wil meer blues spelen en minder rock. Blues is strakker. Laat ons dus maar stellen dat een muzikale onenigheid onze wegen heeft doen scheiden.

Vertel ons eens wat meer over hoe je die aparte stijl van de bluesharp bespelen hebt ontwikkeld.
Harmonica Shah: In Detroit zijn er vele kerels van Misissipi Alabama zij spelen de blues op de mondharp. Overal waar je komt in Detroit vind je de blues. Je kan zelfs zeggen dat het gespeeld wordt vanuit de luie zetel in de tuin. Als je door de straten wandelt of rijdt met de auto zie je altijd wel iemand die de bluesharp speelt of tokkelt op een gitaar. Sommige van deze mensen zijn eigelijk beter dan de muzikanten die zelfs een CD op de markt hebben gebracht. Ik bewonder deze mensen. In Detroit is er een oude man, oom Jessie, ook wel Jessie White genaamd. Hij was afkomstig van Mississippi en heeft altijd op de plantages gewerkt. Spijtig genoeg is hij onlangs overleden. Hij kon enorm goed piano en bluesharp spelen. Voor hem had ik zeer veel bewondering. Hij had alles geleerd van een kerel in Mississippi. Zijn stijl had veel weg van C.J. Reed.

Je recentste CD “Listen To Me Good” krijgt heel goede kritieken. Kan je ons wat meer vertellen over hoe die ontstaan is.
Harmonica Shah: Ik heb deze CD gemaakt met muziek recht uit de kern, samen met een ander man uit Detroit. Bij het maken van deze muziek heb ik de sfeer van de Detroitse straten in het achterhoofd. Ik zing over wat ik weet, wat ik iedere dag zie op de straat. Ik wil de liefde niet bedrijven op een kerkhof laat in de avond. Je zou denken dat de doden er niets om geven maar niets in minder waar.

Wie bespeelt de piano op het nummer ‘Lies Lies Lies’ ?
Harmonica Shah: Potverdorie, ik ben zijn naam vergeten maar hij is geweldig.

Er zat vijf jaar tussen je vorige en huidige CD, een bepaalde reden daarvoor?
Harmonica Shah: Laat ons zeggen dat het zo lang geduurd heeft om mensen te vinden met dezelfde interesse. Je wil immers op dezelfde golflente zitten. De nieuwe CD is er dus waar een wil is, is een weg. Als je maar blijft proberen kan je alles doen en worden wat jij wilt. Er zullen zeker nog CD’s volgen in de toekomst, dit is als God wil dat ik dit pad verder blijf bewandelen.

Je begeleidingsband is niet zomaar een band, ze speelden al met heel wat grote namen. Is het niet moeilijk zo’n band bij elkaar te houden?
Harmonica Shah: Neen. Dit omdat ze geen idee hebben welke nummers ik ga spelen. Ik speel ieder optreden iets anders. Het is afhankelijk van mijn gevoelstoestand op dat moment. Tijdens een optreden probeer je niemand te overtreffen. Het enige dat telt is de blues brengen voor het publiek. Wat je voelt moet je overbrengen naar je publiek. Door de blues tracht ik mijn gevoelens over te brengen naar de rest van de wereld. Alberta Adams wordt in Detroit beschouwd als de koningin van de blues. Zij speelt de blues al meer dan 50, 60 jaar en speelt geen twee keer hetzelfde. Ik evenmin. Ik breng de nummers zoals ik me voel op dat ogenblik. Ik ben geen imitator, bijvoorbeeld geen Little Walter. Ik zal ook nooit als hem klinken want ik heb mijn eigen gevoelens en leg mijn eigen accenten in de muziek die ik breng. Misschien is dit de reden dat de band bij elkaar blijft. Iedereen kan zijn eigen gevoel brengen.

Is er een podium of festival waar je in de toekomst nog wil optreden?
Harmonica Shah: Alle festivals of clubs zijn goed. Als het publiek je op handen draagt dan heb je de verplichting om een optreden te brengen met hart en ziel. Je moet er dan geen honderd maar tweehonderd procent voor gaan. Ik speel even graag op een festival als in een club. Al lachend wordt er aan toegevoegd, indien jij zorgt voor de elektriciteit dan speel ik zelfs in jouw achtertuin. Het maakt geen verschil waar je speelt. In Detroit bestaan deze feestjes. Aan een kraakpand met elektriciteit wordt het gras gemaaid, de parasol wordt opengezet, mensen zorgen voor een toiletje in de tuin en de ganse avond en nacht lang kan men genieten van een band die de blues voor je speelt. Zolang de band zich amuseert samen met het publiek maakt het niet uit waar je speelt.

Wanneer besloot je professioneel muzikant te worden?
Harmonica Shah: Ik wist niet dat ik de blues in me had. Ik ben ontslagen op mijn werk als arbeider. Ik had wel meer dan 150 dagen afwezigheid omwille van ziekte en familiale omstandigheden. De werkgever zei toen tegen mij. Verdikke, je hele familie lijkt wel uitgestorven. Je moeder en vader zijn het hoekje om, leeft er nog wel een familielid. Ik had geen zin om nog ander werk in dezelfde richting te zoeken. Op de weg naar het pandjeshuis ben ik een oude kerel tegen het lijf gelopen, genaamd Bobby. Hij kon de harp goed bespelen. Ik heb hem gevraagd of hij behoorde tot het gezelschap van Howlin' Wolf. Hij kende deze band wel, zelf had hij in Chicago verbleven. Ik vroeg hem of het moeilijk was om een bluesharp te bespelen. Hij heeft me aangemaand om een harp te gaan kopen, zo kon hij me een aantal trucjes leren. Ik kende maar één liedje. Na drie maanden van oefening thuis heb ik hem mijn kunstjes laten horen. Hij was onder de indruk en wilde samen met me verder werken om mijn technieken te verbeteren. Zo heb ik me verder kunnen bekwamen in het bespelen van de bluesharp. Op vrijdag, zaterdag en zondag kwam ik samen met de oude rotten in het vak. We hebben veel gepraat en samen geoefend. Tot op de dag van vandaag ben ik hen nog steeds dankbaar omdat ze zich over mij hebben ontfermd. Ik heb veel van hen geleerd.

Is er iemand waar je veel bewondering voor hebt?
Harmonica Shah: Junior Welsh, John Lee Hooker, Eddie Kirkland. Ze zijn allemaal goed, zeker Big Walter. Ik heb groot respect voor Big Walter, hij speelt op een hoog niveau. J.B en Wolfman kunnen een volledige bar op stelten zetten, enkel door het bespelen van één harp. Wat deze mannen kunnen met de harp door hun tong te gebruiken is ongelofelijk. Ze spelen vijf toonaarden. Ik heb het geluk gehad dat ze mij dit ook geleerd hebben. Goede muzikanten en optredens over het ganse land, van Mississippi tot Georgia en Alabama.

Zijn er jonge muzikanten die we in de gaten moeten houden?
Harmonica Shah: Inderdaad. Ze zijn er, kijk maar naar Johnny Basset en Emmanuel Jong. Al snel volgt er een hele lijst die te lang is om neer te schrijven maar deze eindigt met Robert Pin. Vaak krijgen de jonge muzikanten te weinig kans maar dit betekend niet dat ze minder goed zijn. Iedereen komt samen in Lucas House in Detroit.

Als je één iemand een vraag mocht stellen, welke vraag zou dat zijn en aan wie zou je die stellen?
Harmonica Shah: Junoir Welsh zou ik vragen stellen over het gebruik van de tong bij het bespelen van de harp eveneens zou ik vragen stellen over het verdelen van je blaasvolume. Hard en luid is niet altijd geweldig en goed. Goed doseren is de boodschap. Je wil immers je longen niet uit je lijf blazen. Verder zou ik alle briljantje muzikanten bevragen over hun trucjes.

We bedanken Harmonica Shah voor zijn tijd en dit aangenaam gesprek en wensen hem dat hij nog regelmatig naar België mag komen.

Meer foto's op: Lady Blue
Blueswalker